پروکولوس یولیوس

پروکولوس یولیوس ( به لاتین: Proculus Iulius ) یکی از شخصیت ها در اسطورهٔ پیدایش شهر روم است. نقل است که او پس از غیب شدن رومولوس، نخستین پادشاه روم، او را دیدار کرد و پس از نقل خبر دیدارش برای توده های روم سبب شد توده ها به مقام ایزدی رومولوس باورمند شوند[ یادداشت ۳] و روایت سنا مبنی بر عروج رومولوس به آسمان را باور کنند. [ ۱]
تیتوس لیویوس در کتاب از پیدایش روم نقل می کند که رومولوس در باتلاق کاپرا مشغول سان دیدن از سپاهش بود که به ناگاه بادی تند وزیدن گرفت و او را در مِهی غلیظ پوشاند. پس چون مه محو شد، اثری از پادشاه ندیدند. اشراف و سناتورهایی که در آن هنگام کنار رومولوس ایستاده بودند ادعا نمودند که «رومولوس را خدایان به آسمان برده اند» و توده ها تا چندی مغموم شدند. لیویوس نقل می کند که البته عده ای هم بودند که ادعا می کردند سناتورها شاه را تکه تکه کرده کشته اند. به هر روی، پس از ناپدید شدن رومولوس پروکولوس به نشست مردمی درآمد و بانگ برداشت که در صبحدم رومولوس از آسمان به زمین آمده بر وی ظاهر شد و بدو بشارت قدرت و شوکت روم و تسلطش بر سراسر جهان را داد. در پایان، لیویوس می گوید که توده ها با سرعت و آمادگی عجیبی این سخنان یولیوس را باور کردند و، در نتیجه، از غم واندوهشان کاسته شد. [ ۲]
موافق روایت پلوتارک، پروکولوس یکی از دوستان رومولوس و یک مستعمره نشین از شهر آلبالونگا بود. او پیش از آنکه در فروم شهادت بدهد، سوگند یاد کرد و سپس به جمعیت حاضر در آنجا گفت که رومولوس از آسمان به زمین آمد و او ( پروکولوس ) از وی پرسید که چرا شهر خودش و شهروندانش را تنها و بدبین و مغموم باقی گذاشته و رفته است. رومولوس نیز پاسخ داد که عروجش به آسمان خواستهٔ خدایان بوده است؛ او بدین دنیا آمده بود تا شهری را بنا کند که قرار بود بزرگ ترین شهر دنیا باشد، و حالا وظیفه اش را به انجام رسانده است. در نهایت، پروکولوس را گفت که او به عنوان ایزد کوئیرینوس بر رومیان نظارت و پاسبانی خواهد داشت. بدین سان، ترس و سوءظن رومیان زایل شد. [ ۳]
↑ Romolo appare a Proculo ↑ Palazzo Magnani ↑ رومیان رومولوس را با کویرینوس یکی دانستند.