استون پروکسید از دسته مواد منفجرهٔ بسیار حساس و قدرتمند است. استاین ماده بر دو نوع است استون تری اکسید و استون دی اکسید استون تری اکسید پایدارتر از استون دی اکسید است. استون پروکسید جامد، سفید رنگ و بلوری است با این حال بسیار فرار است و به دلیل تجمع آن در زیر در، از حمل آن با ظروف در دار باید پرهیز کرد. این ماده در حالت خشک به شعله و شوک و ضربه حساس است و نگهداری آن بسیار مشکل و خطر ساز است ولی می توان آن را در درون آب یا الکل برای مدت زیادی نگهداری کرد. ترکیب نیتروسلولوز آغشته به استون ( استون نیتروسلولوز را در خود حل می کند ) با استون پروکسید آن را قویتر و پایدارتر می کند. استون پروکسید در حجم های مختلف خواص خاصی از خود نشان می دهد استون پروکسید در حجم های کمتر از ۲ گرم آتش می گیرد و در زیر یک ثانیه می سوزد ولی در حجم های بیش از ۲ گرم بدون نیاز به محفظهٔ بسته، بدون دود و شعله با صدای زیادی منفجر می شود و هیچ اثری از خود باقی نمی گذارد. استون پروکسید برای ساختن چاشنی های الکتریکی بسیار مناسب است و شوک های بسیار ضعیف نیز آن را فعال می کند. این ماده توانایی فعال سازی مواد منفجره غیر حساس را دارد و می توان با آن موادی همچون پتن، نیتروگلیسیرین، اسید پیکریک، متیل نیترات، را فعال کرد.
استون پروکسید ( تری استون تری پراکسید یا TATP ) بسیار مورد توجه و استفادهٔ تروریست ها و بمب گذاران انتحاری قرار گرفته است چون سنسورهای فرودگاه ها و اماکن نظامی قادر به شناسایی آن نیستند و این امر به دلیل عدم وجود عنصر نیتروژن در آن است. همچنین این ماده از ترکیب دو ماده ای است که در هر داروخانه ای یافت می شود، استون و آب اکسیژنه. این ماده که قابلیت انفجاری بسیار زیادی دارد به گرما، ضربه و اصطکاک بسیار حساس است. [ ۱]
نیاز امنیتی به شناسایی این ماده سبب شده شیمی دان ها در نقاط مختلف دنیا به دنبال یافتن راه شناسایی آن باشند.
فشار بخار قابلیت تبدیل یک ماده از از حالت جامد به گاز است و پراکسید استون به سادگی می تواند به گاز تبدیل شود. بنابراین، حداقل به صورت نظری، بمب گذاری که جلیقه انفجاری حاوی پراکسید نیتروژن پوشیده باید آنقدر گاز متصاعد کند که حسگر بتواند آن را تشخیص دهد. پژوهشگران یک ردیاب ( اسکنر ) دستی ساخته اند که پراکسید استون و دیگر مواد انفجاری را با استفاده از حسگرهای رنگ سنج ( colorimetric ) تشخیص می دهد. وقتی گاز پراکسید استون وارد حسگر می شود، در معرض یک کاتالیزور اسیدی جامد قرار می گیرد. اسید، پراکسید استون را به اجزای تشکیل دهنده اش تجزیه می کند، یعنی آب آکسیژنه و استون. آب اکسیژنه که یک اکسیدکننده ناپایدار است با مولکول های رنگ که در حسگر وجود دارند واکنش نشان می دهد و باعث تغییر رنگ آن می شود. این حسگر پرتابل بسیار حساس است و حتی تغییر دو مولکول در یک میلیارد مولکول پراکسید استون را ردیابی و راز بمب گذار انتحاری را فاش می کند. همچنین یک حسگر پیشرفته تری ساخته شده که تغییر رنگ را شناسایی می کند و در حدود دوازده ماده منفجره مختلف را تشخیص می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاستون پروکسید ( تری استون تری پراکسید یا TATP ) بسیار مورد توجه و استفادهٔ تروریست ها و بمب گذاران انتحاری قرار گرفته است چون سنسورهای فرودگاه ها و اماکن نظامی قادر به شناسایی آن نیستند و این امر به دلیل عدم وجود عنصر نیتروژن در آن است. همچنین این ماده از ترکیب دو ماده ای است که در هر داروخانه ای یافت می شود، استون و آب اکسیژنه. این ماده که قابلیت انفجاری بسیار زیادی دارد به گرما، ضربه و اصطکاک بسیار حساس است. [ ۱]
نیاز امنیتی به شناسایی این ماده سبب شده شیمی دان ها در نقاط مختلف دنیا به دنبال یافتن راه شناسایی آن باشند.
فشار بخار قابلیت تبدیل یک ماده از از حالت جامد به گاز است و پراکسید استون به سادگی می تواند به گاز تبدیل شود. بنابراین، حداقل به صورت نظری، بمب گذاری که جلیقه انفجاری حاوی پراکسید نیتروژن پوشیده باید آنقدر گاز متصاعد کند که حسگر بتواند آن را تشخیص دهد. پژوهشگران یک ردیاب ( اسکنر ) دستی ساخته اند که پراکسید استون و دیگر مواد انفجاری را با استفاده از حسگرهای رنگ سنج ( colorimetric ) تشخیص می دهد. وقتی گاز پراکسید استون وارد حسگر می شود، در معرض یک کاتالیزور اسیدی جامد قرار می گیرد. اسید، پراکسید استون را به اجزای تشکیل دهنده اش تجزیه می کند، یعنی آب آکسیژنه و استون. آب اکسیژنه که یک اکسیدکننده ناپایدار است با مولکول های رنگ که در حسگر وجود دارند واکنش نشان می دهد و باعث تغییر رنگ آن می شود. این حسگر پرتابل بسیار حساس است و حتی تغییر دو مولکول در یک میلیارد مولکول پراکسید استون را ردیابی و راز بمب گذار انتحاری را فاش می کند. همچنین یک حسگر پیشرفته تری ساخته شده که تغییر رنگ را شناسایی می کند و در حدود دوازده ماده منفجره مختلف را تشخیص می دهد.
wiki: پروکسید استون