پروکائین امید

پروکائین آمید. پروکائین آمید ( به انگلیسی: Procainamide )
رده درمانی: داروهای درمان آریتمی
اشکال دارویی: قرص
پروکائین آمید هم بر آریتمی های دهلیزی ( مانند فیبریلاسیون دهلیزی ) و هم بر آریتمی های بطنی تأثیر می گذارد. این دارو در درمان سندرم ولف پارکینسون وایت نیز مصرف می شود.
پروکائین آمید مانند لیدوکائین از داروهای مسدودکننده کانال سدیم است. تمام ضد آریتمی های رده I هدایت را کند یا مسدود ( به خصوص در سلول های دپلاریزه ) می کنند و ضربان سازهای غیرطبیعی را کند یا حذف می کنند. این داروها بر بافت غیرطبیعی سریع تر اثر می گذارند تا بر کانال های طبیعی زیرا کانال های یونی در بافت آریتمیک زمان بیشتری را در وضعیت باز یا غیرفعال می گذرانند و تحت چنین شرایطی این داروها برای اتصال به این گیرنده ها تمایل بیشتری دارند.
عوامل رده IA مانند کینیدین و پروکائین آمید هم بر آریتمی های دهلیزی و هم آریتمی های بطنی تأثیر می گذارند. این داروها هم کانال های سدیم را مسدود می کنند و هم پتاسیم فعلی ( در جریان ) را کاهش می دهند. آن ها مدت پتانسیل عمل و دوره مقاومت مؤثر را افزایش داده که منجر به کند شدن سرعت هدایت و مهار ضربان سازهای نابجا می شود. ممکن است این داروها فاصله QTc را در نتیجه افزایش مدت پتانسیل عمل طولانی کنند.
پروکائین آمید معمولاً سبب ایجاد عوارض ناخواسته می شود عوارض مهم و قابل توجه در تزریق پروکائین آمید، هیپوتانسیون می باشد، اما سایر عوارض مانند ضایعات جلدی وراش، بدن درد، تب، آریتمی و سندرمی شبیه لوپوس