پروژه ژوپیتر

پروژه ژوپیتر یک سازمان غیرانتفاعی است که به منظور «ارائهٔ نرم افزارهای متن باز، استانداردهای باز و خدماتی برای محاسبات تعاملی میان ده ها زبان برنامه نویسی» ایجاد شده است. پروژهٔ ژوپیتر که در سال ۲۰۱۴ توسط فرناندو پرز از آی پایتون اشتقاق یافت، از محیط های اجرایی در ده ها زبان برنامه نویسی پشتیبانی می کند. نام این پروژه به سه زبان برنامه نویسی که مورد پشتیبانی این پروژه هستند، یعنی جولیا، پایتون و آر، و همچنین گالیله نوت بوک ( یادداشت های گالیله ) اشاره دارد. پروژه ژوپیتر محصولات کامپیوتری تعاملی دفتر یادداشت ژوپیتر، مرکز ارتباطات ژوپیتر، آزمایشگاه ژوپیتر و نسل بعدی دفتر یادداشت ژوپیتر را ایجاد کرده و پشتیبانی می کند.
فلسفهٔ عملیاتی پروژه ژوپیتر حمایت از علوم داده ها و محاسبات علمی تعاملی در تمام زبان های برنامه نویسی از طریق توسعه نرم افزار متن باز می باشد. بر اساس وبگاه پروژه «ژوپیتر همواره نرم افزاری کاملاً متن باز و رایگان برای برای استفاده همگانی بوده و تحت شرایط آزاد پروانهٔ بی اس دی منتشر می گردد».
دفتر یادداشت ژوپیتر ( در گذشته، دفتر یادداشت آی پایتون ) ، محیطی محاسباتی مبتنی بر تعاملات شبکه ای برای ایجاد مدارک ژوپیتری است. اصطلاح «دفتر یادداشت» به صورت کلامی به موجودیت های مختلفی ( عمدتا متشکل از اپلیکیشن های شبکه ای ژوپیتر، پایگاه خدمات شبکه ای پایتون ژوپیتر یا اسناد به فرمت ژوپیتر بسته به محتوا ) اشاره دارد. یک دفتر یادداشت ژوپیتر یک مدرک JSON است که با یک فرم ثبت نسخ کامل می شود و حاوی یک لیست مرتب از واحدهای ورودی/خروجی است که می تواند حاوی کد، متن ( با استفاده از مدل های نشانه گذاری ) ، ریاضیات، طرح ها و رسانه های غنی باشد؛ و معمولاً با فرمت «ipynb. » پایان می یابد.
یک دفتر یادداشت ژوپیتر می تواند از طریق dowloand as - > nbconvert library در صفحهٔ اینترنتی یا با اجرای دستور "Jupyter nbconvert" در واسط خط فرمان به یکی از فرمت های مختلف استاندارد باز ( HTML، اسلایدهای قابل ارائه، latex ، PDF، متن های بازسازی شده، مدل های نشانه گذاری شده و پایتون ) تبدیل شود.
برای ساده کردن تجسم دفتر یادداشت ژوپیتری بر روی شبکه، کتابخانهٔ nbconvert به عنوان یک سرویس تحت NbViewer ارائه شده است که می تواند یک آدرس شبکه ای را به یک دفتر یادداشت به فرمت HTML تبدیل کرده و در دسترس عموم قرار دهد.