پروژه اکسکالیبر

پروژه اکسکالیبر ( به انگلیسی: Project Excalibur ) آزمایشگاه ملی لارنس لیورمور ( LLNL ) بود. برنامه تحقیقاتی مربوط به دوران جنگ سرد برای تولید لیزر اشعه ایکس به عنوان دفاع موشکی بالستیک برای ایالات متحده ( BMD ) که شامل بسته بندی تعداد زیادی لیزر پرتوی ایکس قابل استفاده در اطراف دستگاه هسته ای می شد. هنگامی که بمب دستگاه منفجر می شود، اشعه ایکس منتشر شده توسط لیزرها متمرکز می شود، که هر یک به سمت یک موشک هدف قرار می گیرد. هنگامی که در فضا منفجر می شود فقدان جو ( خلاء ) برای جلوگیری از اشعه ایکس، حمله موشکی هزاران کیلومتری را ممکن تر می کند.
اکسکالیبر به نظر می رسد که جهش عظیمی در عملکرد ( BMD ) ارائه دهد. پیش از این، موشک ضد بالستیک مبتنی بر موشک ( ABM ) سیستم هایش با این مشکل روبرو بودند که به کلاهک ها حمله می کنند نه طبق ICBMهایی که آنها را راه اندازی می کنند. یک ICBM می تواند چندین کلاهک را در یک سیستم MIRV حمل کند؛ بنابراین اگر مهاجم یک موشک جدید به ناوگان خود اضافه کند، برای مقابله با آن باید ده ها رهگیر ساخته شود. اما اکسکالیبر قبل از جدا شدن کلاهک ها به موشک ها حمله می کند، به طوری که هر اکسکالیبر دارای پنجاه لیزر بود و می توانست تعداد زیادی از موشک ها را سرنگون کند. در واقع یک اکسکالیبر اضافی برابر با ده ها ICBM است بنابراین معکوس شدن نسبت تبادل هزینه، سیستم ( ABM ) را محکوم کرد.
اساس مفهومی لیزرهای با طول موج کوتاه با استفاده از اشعه ایکس و اشعه گاما، همانند نمونه های نور مرئی است. در اوایل سال ۱۹۶۰ و در اولین اثبات لیزر یاقوت، بحث دربارهٔ این دستگاه ها وجود داشت. اولین اعلامیه در مورد ساخته شدن موفق لیزر اشعه ایکس در سال ۱۹۷۲ توسط دانشگاه یوتا داده شد. محققان لایه های نازکی از اتم های مس را روی لام های میکروسکوپ گسترش داده و سپس آنها را با پالس های ( ضربه ) لیزر شیشه نئودیمیم گرم کردند. این باعث شد که نقاط روی فیلم اشعه ایکس در جهت لایه ها ظاهر شود. این اعلامیه هیجان فوق العاده ای داشت، اما به دنبال تحت تأثیر قرارگرفتن اینکه هیچ آزمایشگاهی دیگر نمی تواند نتایج را بازتولید کند، این موضوع زود فراموش شد. در سال ۱۹۷۴، دانشگاه پاریس سود، نقطه متمرکز تابش نور توسط لیزر در یک پلاسمای آلومینیومی که توسط یک پالس نور لیزر ایجاد شده است، اعلام کرد، اما بار دیگر، نتایج توسط دیگر آزمایشگاه ها به طرز شکاکانه مورد توجه قرار گرفت. از دهه ۱۹۶۰، DARPA بودجه تحقیقات سطح پایین در مورد لیزرهای با فرکانس بالا را تأمین می کرد، اما در اواخر سال۱۹۷۶ دست از حمایت کشیدند. آنها به وسیله دینامیک های فیزیکی گزارشی در مورد استفاده های ممکن از چنین لیزری را تهیه کردند، که شامل سلاح مبتنی بر فضا بود. به نظر می رسید که هیچکدامشان امیدوارکننده نیست و دارپا هم منابع مالی را برای تحقیقات لیزر اشعه ایکس کاهش داده بود، در نهایت این به نفع لیزر الکترونیک رایگان، امیدوارکننده تر بود.