پروژسترون

از پروژسترون در پزشکی در پیشگیری از حاملگی، سقط، درمان آمنوره، جلوگیری از عفونت های رحمی، تنظیم چرخه پریودی هورمون تراپی در زنان یائسه و … استفاده می شود.
الف ) آمنوره
بزرگسالان: مقدار mg/day 10 - 5 به مدت ۸–۶ روز تزریق عضلانی می شود که معمولاً ۱۰–۸ روز پیش از آغاز دوره قاعدگی قابل انتظار شروع می شود. خون ریزی ۷۲–۴۸ ساعت پس از قطع مصرف ممکن است رخ دهد.
ب ) خون ریزی ناشی از اختلال عملکرد رحم
بزرگسالان: از راه تزریق عضلانی، مقدار mg/day 10 - 5 به مدت ۶ روز مصرف می شود یا مقدار ۱۰۰–۵۰ میلی گرم به صورت مقدار واحد تزریق عضلانی می شود.
تداخل دارویی: پروژسترون ممکن است موجب بروز آمنوره یا گالاکتوره شود و از این رو، با اثر بروموکریپتین تداخل دارد؛ مصرف هم زمان این داروها توصیه نمی شود!
اعصاب مرکزی: سردرد، افسردگی، خواب آلودگی، سکته.
قلبی ـ عروقی: ترومبوفلبیت، آمبولی ریوی، خیز، ترومبوآمبولی.
ادراری - تناسلی: لکه بینی، قاعدگی دردناک، آمنوره، ضایعات فرسایشی یا ترشحات غیرطبیعی گردن رحم، دفع ادرار شبانه، خون ریزی شدید.
کبد: یرقان انسدادی.
متابولیک: افزایش سطح آمینواسیدها.
سایر عوارض: حساسیت به لمس، بزرگی و ترشحات پستان.
توجه: در صورت بروز حساسیت مفرط، اختلالات ترومبوآمبولیک یا ترومبوتیک، اختلالات بینایی، سردرد میگرنی یا افسردگی شدید، باید مصرف دارو قطع شود.