پروپافنون

پروپافنون ( به انگلیسی: Propafenone )
رده درمانی: داروهای ضد آریتمی
اشکال دارویی: قرص
پروپافنون در آریتمی های بطنی، تاکی آریتمی های حمله ای فوق بطنی ( فلوتر یا فیبریلاسیون گهگیر دهلیزی ) و تاکیکاردی های گهگیر ( حمله ای ) ، در صورتیکه درمان استاندارد بی اثر باشد یا منع مصرف داشته باشد، استفاده می شود.
عوامل رده IC هیچ تأثیری بر مدت پتانسیل عمل ندارند. این دارو با مسدود کردن کانالهای سدیمی فعال موجب کاهش خودکاری قلب شده و هدایت و تحریک پذیری را مهار می کند. همچنین طول دوره تحریک ناپذیری را طولانی می کند. این دارو برخلاف سایر داروهای رده IC دارای اثر ضعیف مسدد گیرنده بتا آدرنرژیک و مسدد کانالهای کلسیم نیز می باشد.
یبوست، تاری دید، خشکی دهان، گیجی، تهوع، استفراغ، خستگی، مزه فلزی و تلخ، اسهال، سردرد، واکنش های آلرژیک پوستی، افت فشارخون وضعیتی، کاهش ضربان قلب، بلوک سینوسی ـدهلیزی، بطنی و داخل بطنی و اثرات آریتمی زایی از عوارض جانبی داروهستند.
پروپوفنون شامل یک استریو سنتور است و شامل دو انانتیومر است. این یک racemate است، یعنی ترکیبی از 1: 1 ( R ) و ( S ) - فرم:[ ۲]