پروسرپینا ( به انگلیسی: Proserpina ) ( پروسرپاین و پروسپرینا یا پرسه فونه هم گفته می شود ) فرزند ژوپیتر ( ایزد آسمان و رعد ) و سرس ( الههٔ کشاورزی و مهر مادرانه ) ، یکی از ایزدبانوان روم باستان است. داستان پروسرپینا توجیهی برای فرارسیدن فصل بهار بوده است. در میان اساطیر یونانی ایزدبانو پرسفون به عنوان همتای او شناخته می شود. ریشهٔ احتمالی نام پروسرپینا از واژهٔ لاتین "proserpere" ( به معنی «در حال پیدایش» ) اشاره به «دانهٔ در حال رشد» است.
ونوس برای آن که پلوتون را در دام عشق اسیر کند، پسرش اَمور را مأمور کرد تا با پرتاب یکی خدنگهای اش به پلوتون، او را مبتلا کند. پروسرپینا که در دریاچهٔ پرگوسا در نزدیکی اِنّا واقع در جزیرهٔ سیسیلی سرگرم بازی با حوری ها و چیدن گُل بود با پلوتون روبرو شد که با ۴ اسب سیاه اش از دهانهٔ آتشفشان اِتنا خارج می شد. پلوتون عاشق پروسرپینا شد و او را به قصد ازدواج با خود به قلمرو خود، دنیای زیرین[ ۱] برد و به این شکل پروسرپینا «ملکهٔ دنیای اموات» شد. نکتهٔ قابل اشاره این است که پلوتون به واسطهٔ آن که برادر ژوپیتر و سیریز بود عموی پروسرپینا به شمار می آمد.
سیریز به خیال یافتن پروسپرینا تمام دنیا را زیر پا گذاشت اما به جز یک کمربند کوچک ( که از اشک حوری ها ساخته شده بود ) نشانی از او نیافت. سیریز که خود الههٔ رستنی ها بود، زمانی که از یافتن پروسپرینا نومید شد از روی خشم، نفرین اش را نثار سیسیلی کرد و به همین خاطر رشد میوه ها و سبزیجات آن دیار متوقف شد. او از بازگشت به کوه المپ سرباز زد و به پیمودن مسیر در تمام زمین ادامه داد، به شکلی که به هرجا گام می نهاد صحرایی ایجاد می شد.
ژوپیتر - که دغدغهٔ سرنوشت زمین را داشت - مرکوری را به نزد پلوتون فرستاد و از او درخواست کرد تا پروسرپینا را رها کند. پلوتون درخواست ژوپیتر را پذیرفت اما پیش از آن که پروسرپینا را آزاد کند ۶ دانه انار به او خوراند. کسانی که از خوراکی های دنیای مردگان می خوردند دیگر نمی توانستند به دنیای زندگان بازگردند و این به آن معنا بود که پروسرپینا مجبور می شد ۶ ماه از سال را با پلوتون سر کند و در ۶ ماه باقی مانده می توانست به نزد مادرش در دنیای زندگان برود. پی آمد این ماجرا ایجاد تغییرات فصل ها در طبیعت است؛ زمانی که سیریز به استقبال دخترش می رود فصل شکوفایی و بهار آغاز می شود و هنگامی که پروسرپینا مجبور است نزد پلوتون بازگردد خزان از راه می رسد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفونوس برای آن که پلوتون را در دام عشق اسیر کند، پسرش اَمور را مأمور کرد تا با پرتاب یکی خدنگهای اش به پلوتون، او را مبتلا کند. پروسرپینا که در دریاچهٔ پرگوسا در نزدیکی اِنّا واقع در جزیرهٔ سیسیلی سرگرم بازی با حوری ها و چیدن گُل بود با پلوتون روبرو شد که با ۴ اسب سیاه اش از دهانهٔ آتشفشان اِتنا خارج می شد. پلوتون عاشق پروسرپینا شد و او را به قصد ازدواج با خود به قلمرو خود، دنیای زیرین[ ۱] برد و به این شکل پروسرپینا «ملکهٔ دنیای اموات» شد. نکتهٔ قابل اشاره این است که پلوتون به واسطهٔ آن که برادر ژوپیتر و سیریز بود عموی پروسرپینا به شمار می آمد.
سیریز به خیال یافتن پروسپرینا تمام دنیا را زیر پا گذاشت اما به جز یک کمربند کوچک ( که از اشک حوری ها ساخته شده بود ) نشانی از او نیافت. سیریز که خود الههٔ رستنی ها بود، زمانی که از یافتن پروسپرینا نومید شد از روی خشم، نفرین اش را نثار سیسیلی کرد و به همین خاطر رشد میوه ها و سبزیجات آن دیار متوقف شد. او از بازگشت به کوه المپ سرباز زد و به پیمودن مسیر در تمام زمین ادامه داد، به شکلی که به هرجا گام می نهاد صحرایی ایجاد می شد.
ژوپیتر - که دغدغهٔ سرنوشت زمین را داشت - مرکوری را به نزد پلوتون فرستاد و از او درخواست کرد تا پروسرپینا را رها کند. پلوتون درخواست ژوپیتر را پذیرفت اما پیش از آن که پروسرپینا را آزاد کند ۶ دانه انار به او خوراند. کسانی که از خوراکی های دنیای مردگان می خوردند دیگر نمی توانستند به دنیای زندگان بازگردند و این به آن معنا بود که پروسرپینا مجبور می شد ۶ ماه از سال را با پلوتون سر کند و در ۶ ماه باقی مانده می توانست به نزد مادرش در دنیای زندگان برود. پی آمد این ماجرا ایجاد تغییرات فصل ها در طبیعت است؛ زمانی که سیریز به استقبال دخترش می رود فصل شکوفایی و بهار آغاز می شود و هنگامی که پروسرپینا مجبور است نزد پلوتون بازگردد خزان از راه می رسد.
wiki: پروسرپینا