پرودون پیر پل

پرودون، پیِر پُل (۱۷۵۸ـ۱۸۲۳)(Prud\'hon, Pierre Paul)
نقاش فرانسوی. از هنرمندان فرعیِ جنبش رمانتیک، و از مخالفان نئوکلاسی سیسمِ ژاک لوئی داوید بود؛ با تک چهره سازی ها و پرده های اساطیری و تمثیلیاش، ازجمله عشق و رفاقت (ح ۱۷۹۳؛ مؤسسۀ هنری مینیاپولیس) به شهرت رسید، و مورد حمایت ناپلئون قرار گرفت. پرودون پس از آن که در ۱۷۸۴ برندۀ جایزۀ رم شد، به ایتالیا رفت، اما برخلاف نقاش معاصرش، داوید، از نئوکلاسی سیسمِ رایج تأثیر نپذیرفت. سبک او که از کوردجو، نقاش ایتالیایی، مایه می گیرد نشان از آغاز رمانتیسم دارد. از میان آثار پرآوازه اش، تک چهرۀ امپراتریس ژوزفین در مالمِزون (۱۸۰۵؛ لوور، پاریس)؛ وعدالت و انتقام الهی در تعقیب جنایت (۱۸۰۸؛ لوور) که برای تالار دادگاه جنایی در کاخ دادگستری کشید، درخور ذکرند. نقاشی پرودون از مضامین کلاسیک، بیشتر مایۀ شهوانی داشت تا حجم نما؛ از این رو داوید او را «بوشۀ زمان ما» خواند. پرودون زندگی غم انگیزی داشت؛ ازدواج ناموفق زودهنگامش، سال ها پریشانی برایش به دنبال آورد، و سپس دلبستگیِ او به شاگردش کنستانس مایر، به خودکشی دختر انجامید.