پروتکل مدیریت دروازه رسانه ای ( MGCP ) که با عناوین H. 248 و Megaco هم شناخته می شود [ ۱] یک پروتکل ارتباطات کنترل سیگنالینگ و تماس است که در سیستم های مخابراتی ( Voice over IP ( VoIP استفاده می شود. [ ۲]
به بیانی دیگر این پروتکل، ابزاری برای سیگنال دهی و مدیریت کنفرانس های چندرسانه ای می باشد؛ که ارتباطات از طریق درگاه های چندرسانه ای را معنا می بخشد. از پروتکل MGCP جهت راه اندازی، نگهداری و خاتمه تماس میان نقطهٔ ابتدایی و انتهایی تماس به کار برده می شود. مجموعهٔ توسعه یافته دو پروتکل Megaco و H. 248، پروتکل MGCP را تشکیل می دهد.
MGCP یک پروتکل مبتنی بر متن است که از دستورها و پاسخ ها تشکیل شده است واز پروتکل توصیف جلسه ( SDP ) برای تعیین و مذاکره جریانهای رسانه ای که در یک جلسه تماس و پروتکل حمل و نقل زمان واقعی ( RTP ) برای فریم کردن جریان رسانه ها ارسال می شود، استفاده می کند. استفاده از این پروتکل، برای ارتباطاتی از طریق سیم LAN توصیه می شود و برای روابط عمومی و وسیع تر توصیه نمی شود و مزیتش این است که یک دروازه متمرکز را ایجاد می کند و برای راه حل های IP Telephony به طور گسترده ای امکان پذیر است. [ ۳]
MGCP اجزاء خاص خود را دارد که دانستن نحوهٔ عملکرد آن ها و چگونگی ارتباط آن ها با یکدیگر اساس پروتکل MGCP را تا حد زیادی شرح می دهد.
نقاط پایانی: نمایانگر نقطهٔ ارتباط شبکهٔ مبتنی بر بسته های اطلاعاتی و شبکهٔ تلفن سنتی است.
دروازه: انتقال دهندهٔ صدا ما بین شبکهٔ سوئیچ مداری و شبکهٔ مبتنی بر بسته های اطلاعاتی است. دروازه ها در پروتکل MGCP هر رویدادی را به نمایندهٔ تماس گزارش می دهند و دو نوع متفاوت دارند. Residential gateway که رابطی بین تماس های آنالوگ و شبکهٔ VoIP هستند و Trunking gateway که رابط بین شبکهٔ عمومی سوئیچ تلفن و شبکهٔ VoIP می باشد.
نمایندهٔ تماس: به منظور کنترل دروازه ها به کار گرفته می شود و به دروازه مواردی همچون، چگونگی اتصال نقاط پایانی به یکدیگر، سیگنال های کنترلی و درخواست گزارش از دروازه، را ارسال می نماید. [ ۴]
معماری پروتکل کنترل دروازه رسانه ها و روش های آن و رابط های برنامه نویسی در RFC 2805. [ ۲] شرح داده شده.
MGCP یک معماری کنترل تماس با اطلاعات محدود در لبه ( نقاط انتهایی، دروازه های رسانه ای ) و هوش در کنترل کننده های هسته ارائه می دهد. مدل MGCP فرض می کند که عوامل تماس یکدیگر را برای ارسال دستورها و پاسخ های منسجم به دروازه های تحت کنترل خود همگام می کنند. عامل تماس ازMGCPاستفاده می کند تا به دروازهٔ رسانه بگوید کدام تماس باید گزارش داده شود، نقاط پایانی چطور باید متصل شوند و کدام سیگنال ها باید در نقطه پایان فعال شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبه بیانی دیگر این پروتکل، ابزاری برای سیگنال دهی و مدیریت کنفرانس های چندرسانه ای می باشد؛ که ارتباطات از طریق درگاه های چندرسانه ای را معنا می بخشد. از پروتکل MGCP جهت راه اندازی، نگهداری و خاتمه تماس میان نقطهٔ ابتدایی و انتهایی تماس به کار برده می شود. مجموعهٔ توسعه یافته دو پروتکل Megaco و H. 248، پروتکل MGCP را تشکیل می دهد.
MGCP یک پروتکل مبتنی بر متن است که از دستورها و پاسخ ها تشکیل شده است واز پروتکل توصیف جلسه ( SDP ) برای تعیین و مذاکره جریانهای رسانه ای که در یک جلسه تماس و پروتکل حمل و نقل زمان واقعی ( RTP ) برای فریم کردن جریان رسانه ها ارسال می شود، استفاده می کند. استفاده از این پروتکل، برای ارتباطاتی از طریق سیم LAN توصیه می شود و برای روابط عمومی و وسیع تر توصیه نمی شود و مزیتش این است که یک دروازه متمرکز را ایجاد می کند و برای راه حل های IP Telephony به طور گسترده ای امکان پذیر است. [ ۳]
MGCP اجزاء خاص خود را دارد که دانستن نحوهٔ عملکرد آن ها و چگونگی ارتباط آن ها با یکدیگر اساس پروتکل MGCP را تا حد زیادی شرح می دهد.
نقاط پایانی: نمایانگر نقطهٔ ارتباط شبکهٔ مبتنی بر بسته های اطلاعاتی و شبکهٔ تلفن سنتی است.
دروازه: انتقال دهندهٔ صدا ما بین شبکهٔ سوئیچ مداری و شبکهٔ مبتنی بر بسته های اطلاعاتی است. دروازه ها در پروتکل MGCP هر رویدادی را به نمایندهٔ تماس گزارش می دهند و دو نوع متفاوت دارند. Residential gateway که رابطی بین تماس های آنالوگ و شبکهٔ VoIP هستند و Trunking gateway که رابط بین شبکهٔ عمومی سوئیچ تلفن و شبکهٔ VoIP می باشد.
نمایندهٔ تماس: به منظور کنترل دروازه ها به کار گرفته می شود و به دروازه مواردی همچون، چگونگی اتصال نقاط پایانی به یکدیگر، سیگنال های کنترلی و درخواست گزارش از دروازه، را ارسال می نماید. [ ۴]
معماری پروتکل کنترل دروازه رسانه ها و روش های آن و رابط های برنامه نویسی در RFC 2805. [ ۲] شرح داده شده.
MGCP یک معماری کنترل تماس با اطلاعات محدود در لبه ( نقاط انتهایی، دروازه های رسانه ای ) و هوش در کنترل کننده های هسته ارائه می دهد. مدل MGCP فرض می کند که عوامل تماس یکدیگر را برای ارسال دستورها و پاسخ های منسجم به دروازه های تحت کنترل خود همگام می کنند. عامل تماس ازMGCPاستفاده می کند تا به دروازهٔ رسانه بگوید کدام تماس باید گزارش داده شود، نقاط پایانی چطور باید متصل شوند و کدام سیگنال ها باید در نقطه پایان فعال شوند.
