پروتکل حفاظت از محیط زیست جنوبگان که به نام های پروتکل محیط زیست جنوبگان یا پروتکل مادرید نیز شناخته می شود، بخشی از سیستم پیمان جنوبگان است. این پروتکل امکان حفاظت گسترده از محیط زیست جنوبگان و اکوسیستم های وابسته و مرتبط به آن را فراهم می کند.
پس از آنکه پیمان تنظیم فعالیت های انجام شده برای دستیابی به منابع معدنی جنوبگان توسط تعداد محدودی از کشورها امضا شد ولی هیچ کدام، آن را در داخل کشور خود تصویب نکردند پروتکل مادرید جایگزین آن شد.
این پروتکل در مادرید اسپانیا تنظیم، در ۴ اکتبر ۱۹۹۱ ( میلادی ) به امضا رسید و در ۱۴ ژانویه ۱۹۹۸ ( میلادی ) به اجرا درآمد. امکان بررسی و تغییر در این پروتکل تا سال ۲۰۴۸ ( میلادی ) وجود دارد.
• ماده ۳: پروتکل بیان می کند که حفاظت از محیط زیست جنوبگان به صورت بیابانی با ارزش های زیبایی شناختی و علمی، باید پایه اصلی تمام فعالیت های انجام شده در جنوبگان باشد.
• ماده ۷: بیان می کند که هر گونه فعالیت در رابطه با منابع معدنی با اهداف غیر علمی ممنوع است. این ماده در تضاد با مفاد پیمان مطرود «تنظیم فعالیت های انجام شده برای دستیابی به منابع معدنی جنوبگان» است که معدنکاری را به شرط کنترل سازمانی مانند سازمان بستر آب های بین المللی و پرداخت مالیات مجاز می دانست.
• ماده ۸: نیاز به برآورد اثرات زیست محیطی حاصل از تمام فعالیت های انسانی از جمله گردشگری در جنوبگان را عنوان می کند.
• ماده ۱۱: ضرورت تشکیل کمیته حفاظت از محیط زیست جنوبگان را مطرح می کند.
• ماده ۱۵: از کشورهای عضو می خواهد که در صورت نیاز، آماده کمک رسانی فوری باشند.
• ماده های ۱۸ تا ۲۰: لزوم برگزاری جلسات برای داوری اختلافات بین المللی در مورد جنوبگان را مطرح می کند.
• ماده ۲۵ ( ۵ ) : می گوید که امکان لغو ماده ۷ که معدنکاری را منع می کند وجود ندارد، مگر اینکه بر اساس مفاد دقیق پیمانی در آینده، یک چارچوب قانونی الزام آور، امکان انجام چنین فعالیتی را ممکن کند.
تا مه ۲۰۱۳، ۳۴ کشور به عضویت رسمی این پیوند درآمده اند که شامل آرژانتین، استرالیا، بلاروس، بلژیک، برزیل، بلغارستان، کانادا، شیلی، چین، جمهوری چک، اکوادور، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، هند، ایتالیا، ژاپن، کره جنوبی، هلند، نیوزیلند، نروژ، پرو، لهستان، رومانی، روسیه، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سوئد، اوکراین، بریتانیا، آمریکا و اروگوئه می شوند. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از آنکه پیمان تنظیم فعالیت های انجام شده برای دستیابی به منابع معدنی جنوبگان توسط تعداد محدودی از کشورها امضا شد ولی هیچ کدام، آن را در داخل کشور خود تصویب نکردند پروتکل مادرید جایگزین آن شد.
این پروتکل در مادرید اسپانیا تنظیم، در ۴ اکتبر ۱۹۹۱ ( میلادی ) به امضا رسید و در ۱۴ ژانویه ۱۹۹۸ ( میلادی ) به اجرا درآمد. امکان بررسی و تغییر در این پروتکل تا سال ۲۰۴۸ ( میلادی ) وجود دارد.
• ماده ۳: پروتکل بیان می کند که حفاظت از محیط زیست جنوبگان به صورت بیابانی با ارزش های زیبایی شناختی و علمی، باید پایه اصلی تمام فعالیت های انجام شده در جنوبگان باشد.
• ماده ۷: بیان می کند که هر گونه فعالیت در رابطه با منابع معدنی با اهداف غیر علمی ممنوع است. این ماده در تضاد با مفاد پیمان مطرود «تنظیم فعالیت های انجام شده برای دستیابی به منابع معدنی جنوبگان» است که معدنکاری را به شرط کنترل سازمانی مانند سازمان بستر آب های بین المللی و پرداخت مالیات مجاز می دانست.
• ماده ۸: نیاز به برآورد اثرات زیست محیطی حاصل از تمام فعالیت های انسانی از جمله گردشگری در جنوبگان را عنوان می کند.
• ماده ۱۱: ضرورت تشکیل کمیته حفاظت از محیط زیست جنوبگان را مطرح می کند.
• ماده ۱۵: از کشورهای عضو می خواهد که در صورت نیاز، آماده کمک رسانی فوری باشند.
• ماده های ۱۸ تا ۲۰: لزوم برگزاری جلسات برای داوری اختلافات بین المللی در مورد جنوبگان را مطرح می کند.
• ماده ۲۵ ( ۵ ) : می گوید که امکان لغو ماده ۷ که معدنکاری را منع می کند وجود ندارد، مگر اینکه بر اساس مفاد دقیق پیمانی در آینده، یک چارچوب قانونی الزام آور، امکان انجام چنین فعالیتی را ممکن کند.
تا مه ۲۰۱۳، ۳۴ کشور به عضویت رسمی این پیوند درآمده اند که شامل آرژانتین، استرالیا، بلاروس، بلژیک، برزیل، بلغارستان، کانادا، شیلی، چین، جمهوری چک، اکوادور، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، هند، ایتالیا، ژاپن، کره جنوبی، هلند، نیوزیلند، نروژ، پرو، لهستان، رومانی، روسیه، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سوئد، اوکراین، بریتانیا، آمریکا و اروگوئه می شوند. [ ۱]
