پروتکل امن انتقال ابرمتن یا HTTPS ( به انگلیسی: Hypertext Transfer Protocol Secure ) یک پروتکل ارتباطی برای انتقال امن اطلاعات در شبکه های کامپیوتری است که به صورت خاص در اینترنت استفاده می شود. HTTPS شامل یک ارتباط بر روی پروتکل انتقال ابرمتن است که توسط امنیت لایه انتقال رمزگذاری می شود. مهم ترین اهداف استفاده از HTTPS اصالت سنجی وبگاه، حفاظت از حریم خصوصی و یکپارچگی داده های انتقالی است.
در نسخهٔ رایج پروتکل HTTPS اصالت سنجی وبگاه ها وجود دارد. این امر جلوی حملات مرد میانی[ پانویس ۱] را می گیرد. همچنین رمزگذاری ۲طرفه بین کلاینت[ پانویس ۲] ( یا کارخواه ) و سرور[ پانویس ۳] ( یا کارگزار ) از حملات شنود و تغییر بدون اجازه جلوگیری می کند. [ ۱] در عمل، این ویژگی ها باعث می شود تا این پروتکل بتواند تا حد زیادی امنیت ارتباط کاربران را تأمین نماید.
در ابتدا از این پروتکل فقط برای انجام تراکنش های بانکی، ارسال ای میل های مهم و کارهای حساس دیگر بر روی وب جهانی استفاده می شد اما با گذشت زمان، استفاده از آن بیشتر و بیشتر می شود. [ ۲] [ ۳] امن کردن ارتباطات کاربران، شناسایی وبگاه های معتبر و مخفی کردن هویت کاربران از جمله استفاده های نوین این پروتکل است. [ ۴] البته باید توجه داشت که امنیت کامل کاربران تنها در صورتی تأمین می شود که تمامی محتویات وبگاه از طریق همین پروتکل منتقل شود. منابعی مانند فایل های اسکریپت، کوکی ها و غیره نمونه هایی هستند که انتقال غیرامن آن ها تهدید امنیتی محسوب می شود. [ ۵]
یوآرآی های[ پانویس ۴] HTTPS ساختاری شبیه آدرس های پروتکل انتقال ابرمتن دارند با این تفاوت که آن ها با https آغاز می شوند. وجود کلمهٔ HTTPS در ابتدای آدرس، به مرورگر نشان می دهد که برای اتصال به وبگاه باید از امنیت لایه انتقال[ پانویس ۵] استفاده کند. [ ۶] [ ۷] از آنجا که در این پروتکل حتی اگر یکی از طرفین هم اصالت سنجی شده باشد، امنیت برقرار خواهد شد، استفادهٔ آن در وب بسیار مناسب است. در اینترنت معمولاً وبگاه ها گواهی اصالت سنجی شده تهیه می کنند. کاربران با بررسی صحت گواهی وبگاه، می توانند از هویت وبگاه مطمئن شده و ارتباطی امن و غیرقابل شنود داشته باشند. [ ۸] [ ۹]
HTTPS بر روی یک شبکه غیر امن، مانند اینترنت، یک بستر امن ایجاد می کند. [ ۱۰] این امر به شرطی که گواهی وبگاه مقصد مورد تأیید و الگوریتم های مورد استفاده مناسب باشند، تا حد زیادی جلوی انواع حملات شنود و حملهٔ مرد میانی را می گیرد. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر نسخهٔ رایج پروتکل HTTPS اصالت سنجی وبگاه ها وجود دارد. این امر جلوی حملات مرد میانی[ پانویس ۱] را می گیرد. همچنین رمزگذاری ۲طرفه بین کلاینت[ پانویس ۲] ( یا کارخواه ) و سرور[ پانویس ۳] ( یا کارگزار ) از حملات شنود و تغییر بدون اجازه جلوگیری می کند. [ ۱] در عمل، این ویژگی ها باعث می شود تا این پروتکل بتواند تا حد زیادی امنیت ارتباط کاربران را تأمین نماید.
در ابتدا از این پروتکل فقط برای انجام تراکنش های بانکی، ارسال ای میل های مهم و کارهای حساس دیگر بر روی وب جهانی استفاده می شد اما با گذشت زمان، استفاده از آن بیشتر و بیشتر می شود. [ ۲] [ ۳] امن کردن ارتباطات کاربران، شناسایی وبگاه های معتبر و مخفی کردن هویت کاربران از جمله استفاده های نوین این پروتکل است. [ ۴] البته باید توجه داشت که امنیت کامل کاربران تنها در صورتی تأمین می شود که تمامی محتویات وبگاه از طریق همین پروتکل منتقل شود. منابعی مانند فایل های اسکریپت، کوکی ها و غیره نمونه هایی هستند که انتقال غیرامن آن ها تهدید امنیتی محسوب می شود. [ ۵]
یوآرآی های[ پانویس ۴] HTTPS ساختاری شبیه آدرس های پروتکل انتقال ابرمتن دارند با این تفاوت که آن ها با https آغاز می شوند. وجود کلمهٔ HTTPS در ابتدای آدرس، به مرورگر نشان می دهد که برای اتصال به وبگاه باید از امنیت لایه انتقال[ پانویس ۵] استفاده کند. [ ۶] [ ۷] از آنجا که در این پروتکل حتی اگر یکی از طرفین هم اصالت سنجی شده باشد، امنیت برقرار خواهد شد، استفادهٔ آن در وب بسیار مناسب است. در اینترنت معمولاً وبگاه ها گواهی اصالت سنجی شده تهیه می کنند. کاربران با بررسی صحت گواهی وبگاه، می توانند از هویت وبگاه مطمئن شده و ارتباطی امن و غیرقابل شنود داشته باشند. [ ۸] [ ۹]
HTTPS بر روی یک شبکه غیر امن، مانند اینترنت، یک بستر امن ایجاد می کند. [ ۱۰] این امر به شرطی که گواهی وبگاه مقصد مورد تأیید و الگوریتم های مورد استفاده مناسب باشند، تا حد زیادی جلوی انواع حملات شنود و حملهٔ مرد میانی را می گیرد. [ ۵]
wiki: پروتکل امن انتقال ابرمتن