پروتوزوآ. پروتوزوآ ( به انگلیسی: Protozoa ) ( یا پیش زیاگان یا آغازیان جانوری ) جانورانی کوچک با اندازه ای کمتر از ۱۰۰ میکرومتر هستند که میکروب ها را شکار می کنند. در یک گرم خاک کشاورزی در مناطق معتدله می توان ۳۰ هزار یا ۴۰ هزار پروتوزوآ را دید. این جانوران به ۱۵ تا ۲۰ سانتی متری عمق خاک محدود می شوند و در خلل و فرجی که هم اندازه آن ها است جای می گیرند. پروتوزوآهایی که در خاک زیست می کنند به سه گروه طبقه بندی می شوند: گروه اول تاژک داران، گروه دوم آمیب ها و گروه سوم مژک داران هستند. اهمیت اکولوژیکی پروتوزوآ در خاک به طور کامل مشخص نشده است. پروتوزوآها در تجزیه اولیه ماده آلی خاک نقش دارند. آن ها ذرات آلی را جذب و فرایندسازی می کنند. همچنین در دستگاه گوارش تعدادی از جانوران خاکزی مانند موریانه ها که نقش قابل توجهی در تجزیه مواد سلولزی دارند، انواعی از پروتوزوآها زیست می کنند. بخش قابل توجهی از اهمیت اکولوژیکی پروتوزوآ در خاک به فعالیت آن ها در رابطه با پتانسیل آب، خاک و ویژگی های منافذ خاک مربوط می شود. [ ۱]
تک یاختگان یک اصطلاح غیررسمی برای تک یاخته ها، یوکاریوتی است که به صورت مستقل ( غیرانگلی ) و/ یا انگلی هستند که از مواد ارگانیک مانند میکروارگانیسم های دیگر یا بافت های آلی باقی ماندهٔ آلی تغذیه می کنند. [ ۲] [ ۳]
از دیدگاه تاریخی، پروتوزوآها به عنوان «جانورانی تک سلولی» مورد توجه قرار گرفتند، زیرا آن ها اغلب دارای رفتارهای جانوری مانند جنبش و شکار و نداشتن دیواره یاخته؛ که در گیاهان و جلبک ها یافت می شود، هستند. [ ۴] [ ۵] هرچند روش سنتی گروه بندی پروتوزآ دربارۀ جانوران، دیگر معتبر نیست، این اصطلاح همچنان به صورت غیررسمی به منظور شناسایی ارگانیسم های تک یاخته ای که می توانند مستقل حرکت کنند و از طریق دگرپروردگی تغذیه شوند، استفاده می شود.
در برخی از روش های آرایه شناسی، تَک یاختِگان[ ۶] ( پروتوزوآ یا پروتوزوئرها ( Protozoa ) ) ، دسته بزرگی از یوکاریوت های تک یاخته ای هستند.
تک یاختگان گروهی بسیار متنوع، متشکل از ریزاندامگان های ( میکروارگانیسم های ) تک یاخته ای با خصوصیات شبیه به گیاهان یا جانوران هستند.
در گذشته پروتوزوآ به عنوان جاندار تک یاخته ای تعریف می شد که ویژگی های جانور مانند دارد، مانند توانایی جنبندگی و شکار. نام لاتین آن هم معنای «جانورمانند» می دهد. این جانداران را در مقابل جانداران تک یاخته ای گیاه مانند ( protophyta ) که توانایی فتوسنتز دارند تعریف می کردند. پروتوزوآ همچنین به طور غیررسمی به آغازیان تک سلولی غیرفتوسنتزی مانند آمیب، مژک داران و تاژک داران گفته می شد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتک یاختگان یک اصطلاح غیررسمی برای تک یاخته ها، یوکاریوتی است که به صورت مستقل ( غیرانگلی ) و/ یا انگلی هستند که از مواد ارگانیک مانند میکروارگانیسم های دیگر یا بافت های آلی باقی ماندهٔ آلی تغذیه می کنند. [ ۲] [ ۳]
از دیدگاه تاریخی، پروتوزوآها به عنوان «جانورانی تک سلولی» مورد توجه قرار گرفتند، زیرا آن ها اغلب دارای رفتارهای جانوری مانند جنبش و شکار و نداشتن دیواره یاخته؛ که در گیاهان و جلبک ها یافت می شود، هستند. [ ۴] [ ۵] هرچند روش سنتی گروه بندی پروتوزآ دربارۀ جانوران، دیگر معتبر نیست، این اصطلاح همچنان به صورت غیررسمی به منظور شناسایی ارگانیسم های تک یاخته ای که می توانند مستقل حرکت کنند و از طریق دگرپروردگی تغذیه شوند، استفاده می شود.
در برخی از روش های آرایه شناسی، تَک یاختِگان[ ۶] ( پروتوزوآ یا پروتوزوئرها ( Protozoa ) ) ، دسته بزرگی از یوکاریوت های تک یاخته ای هستند.
تک یاختگان گروهی بسیار متنوع، متشکل از ریزاندامگان های ( میکروارگانیسم های ) تک یاخته ای با خصوصیات شبیه به گیاهان یا جانوران هستند.
در گذشته پروتوزوآ به عنوان جاندار تک یاخته ای تعریف می شد که ویژگی های جانور مانند دارد، مانند توانایی جنبندگی و شکار. نام لاتین آن هم معنای «جانورمانند» می دهد. این جانداران را در مقابل جانداران تک یاخته ای گیاه مانند ( protophyta ) که توانایی فتوسنتز دارند تعریف می کردند. پروتوزوآ همچنین به طور غیررسمی به آغازیان تک سلولی غیرفتوسنتزی مانند آمیب، مژک داران و تاژک داران گفته می شد.
wiki: پروتوزوآ