پروتئین فلزی یا متالوپروتئین ( به انگلیسی: Metalloprotein ) ، گروهی از پروتئین ها هستند که حداقل یک کوفاکتور یون فلزی در ترکیب خود داشته باشند. بیشتر پروتئین ها از این دسته هستند.
دانشمندان بر این عقیده اند که بیش از نیمی از پروتئین ها دارای فلز هستند. پیش بینی دیگری حاکی از این است که یک چهارم تا یک سومِ پروتئین ها برای انجام فعالیت خود نیاز به یک فلز دارند؛ بنابراین، پروتئین های فلزی نقش بسزایی در ذخیره و جابجایی پروتئین ها، آنزیم ها و ترارسانی پیام دارند.
• متالو پروتئینهای ذخیره کننده و حمل کننده:
• انتقال دهنده های اکسیژن مانند هموگلوبین، هم اریترین، هموسیانین، کلروکرورین و اریتروکرورین ( Erythrocruorin )
• سیتوکروم ها
• رابردوکسین ( Rubredoxin )
• پلاستوسیانین ( Plastocyanin )
• پروتئینهای ذخیره کننده و حمل کننده با یون فلزی مانند فریتین و سرولوپلاسمین
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدانشمندان بر این عقیده اند که بیش از نیمی از پروتئین ها دارای فلز هستند. پیش بینی دیگری حاکی از این است که یک چهارم تا یک سومِ پروتئین ها برای انجام فعالیت خود نیاز به یک فلز دارند؛ بنابراین، پروتئین های فلزی نقش بسزایی در ذخیره و جابجایی پروتئین ها، آنزیم ها و ترارسانی پیام دارند.
• متالو پروتئینهای ذخیره کننده و حمل کننده:
• انتقال دهنده های اکسیژن مانند هموگلوبین، هم اریترین، هموسیانین، کلروکرورین و اریتروکرورین ( Erythrocruorin )
• سیتوکروم ها
• رابردوکسین ( Rubredoxin )
• پلاستوسیانین ( Plastocyanin )
• پروتئینهای ذخیره کننده و حمل کننده با یون فلزی مانند فریتین و سرولوپلاسمین
wiki: پروتئین فلزی