پروتئین اتصال دهنده ایمونوگلوبولین ( BiP ) که با نام های GRP - 78 یا پروتئین گرماشوک ۷۰ کیلو دالتونی ۵ ( HSPA5 ) یا ( Byun1 ) نیز شناخته می شود، پروتئینی است که در انسان توسط ژن HSPA5 رمزگذاری می شود. [ ۴] [ ۵]
پروتئین اتصال دهنده ایمونوگلوبولین یک شپرون مولکولی Hsp70 است که در لومن شبکه آندوپلاسمی جای گرفته و پروتئین های نوساخت را هنگام انتقال به شبکه آندوپلاسمی متصل می کند و آن ها را در حالت مناسب برای تاشدگی و الیگومریزاسیون بعدی حفظ می کند. پروتئین اتصال دهنده ایمونوگلوبولین همچنین یک بخشی بنیادین در دستگاه جابجایی است که در جابه جایی رو به عقب پروتئین های گمراه از طریق غشای شبکه آندوپلاسمی که برای تخریب توسط پروتئازوم مقصد هستند، نقش دارد. پروتئین اتصال دهنده ایمونوگلوبولین در هر شرایط رشد یک پروتئین فراوان است، اما ساخت آن تحت شرایطی که منجر به تجمع پلی پپتیدهای باز نشده در شبکه آندوپلاسمی شود، به طور قابل توجهی القا می شود.
پروتئین اتصال دهنده ایمونوگلوبولین شامل دو دامنه عملکردی است: دامنه اتصال نوکلئوتید ( NBD ) و دامنه اتصال پیش ماده ( SBD ) . دامنه اتصال نوکلئوتید به آدنوزین تری فسفات متصل شده و آن را هیدرولیز می کند و دامنه اتصال پیش ماده به پلی پپتیدها متصل می شود. [ ۶]
دامنه اتصال نوکلئوتید شامل دو زیردامنه بزرگ کروی ( I و II ) است که هر کدام بیشتر به دو زیردامنه کوچک ( A و B ) تقسیم می شوند. زیر دامنه ها با شکافی جدا می شوند که در آن نوکلئوتید، یک یون Mg2 و دو یون +K هر چهار حوزه ( IA , IB , IIA , IIB ) را به هم متصل کرده و به هم پیوند می کنند. [ ۷] [ ۸] [ ۹] دامنه اتصال پیش ماده به دو زیر دامنه SBDβ و SBDα تقسیم می شود. SBDβ به عنوان یک جایگاه اتصال برای پروتئین های مشتری یا پپتید و SBDα به عنوان یک درب مارپیچ برای پوشاندن جایگاه اتصال عمل می کند. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] یک پیونددهنده میان دامنه ای NBD و SBD را به هم متصل می کند و از ایجاد رابط NBD - SBD پشتیبانی می کند. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپروتئین اتصال دهنده ایمونوگلوبولین یک شپرون مولکولی Hsp70 است که در لومن شبکه آندوپلاسمی جای گرفته و پروتئین های نوساخت را هنگام انتقال به شبکه آندوپلاسمی متصل می کند و آن ها را در حالت مناسب برای تاشدگی و الیگومریزاسیون بعدی حفظ می کند. پروتئین اتصال دهنده ایمونوگلوبولین همچنین یک بخشی بنیادین در دستگاه جابجایی است که در جابه جایی رو به عقب پروتئین های گمراه از طریق غشای شبکه آندوپلاسمی که برای تخریب توسط پروتئازوم مقصد هستند، نقش دارد. پروتئین اتصال دهنده ایمونوگلوبولین در هر شرایط رشد یک پروتئین فراوان است، اما ساخت آن تحت شرایطی که منجر به تجمع پلی پپتیدهای باز نشده در شبکه آندوپلاسمی شود، به طور قابل توجهی القا می شود.
پروتئین اتصال دهنده ایمونوگلوبولین شامل دو دامنه عملکردی است: دامنه اتصال نوکلئوتید ( NBD ) و دامنه اتصال پیش ماده ( SBD ) . دامنه اتصال نوکلئوتید به آدنوزین تری فسفات متصل شده و آن را هیدرولیز می کند و دامنه اتصال پیش ماده به پلی پپتیدها متصل می شود. [ ۶]
دامنه اتصال نوکلئوتید شامل دو زیردامنه بزرگ کروی ( I و II ) است که هر کدام بیشتر به دو زیردامنه کوچک ( A و B ) تقسیم می شوند. زیر دامنه ها با شکافی جدا می شوند که در آن نوکلئوتید، یک یون Mg2 و دو یون +K هر چهار حوزه ( IA , IB , IIA , IIB ) را به هم متصل کرده و به هم پیوند می کنند. [ ۷] [ ۸] [ ۹] دامنه اتصال پیش ماده به دو زیر دامنه SBDβ و SBDα تقسیم می شود. SBDβ به عنوان یک جایگاه اتصال برای پروتئین های مشتری یا پپتید و SBDα به عنوان یک درب مارپیچ برای پوشاندن جایگاه اتصال عمل می کند. [ ۱۰] [ ۱۱] [ ۱۲] یک پیونددهنده میان دامنه ای NBD و SBD را به هم متصل می کند و از ایجاد رابط NBD - SBD پشتیبانی می کند. [ ۶]
