پروت، ویلیام (۱۷۸۵ـ۱۸۵۰)(Prout, William)
شیمی دان و فیزیک دان انگلیسی. در ۱۸۱۵، فرضیه ای را عرضه کرد که بر اساس آن، جرم اتمی نسبی هر اتم مضرب صحیح و دقیقی از جرم اتم هیدروژن است. کشف ایزوتوپ ها (اتم هایی از یک عنصر با جرم های متفاوت) در قرن ۲۰، این نظریه را باطل کرد. در ۱۸۲۷، پروت برای نخستین بار ترکیبات غذایی را به سه قسمت اصلی عمده یعنی کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها طبقه بندی کرد. در گلاستر شر زاده شد و در ادینبورگ، در رشته داروسازی درس خواند. در لندن به پزشکی پرداخت و آزمایشگاه شیمیایی خصوصی ای راه اندازی کرد. از ۱۸۱۳، دربارۀ «شیمی حیوانی» مطلب می نوشت و مقالاتی منتشر می کرد. با مطالعۀ فرآورده ها و ترشحات طبیعی متفاوت، متقاعد شد که همه از تجزیۀ مواد شیمیایی بافت های بدن حاصل می شوند. در ۱۸۱۸، اوره و اسید اوریکرا برای اولین بار جداسازی کرد و شش سال بعد، اسید هیدروکلریک را در شیرۀ گوارشی معده یافت. در مقاله ای که با نام مستعار منتشر کرد (۱۸۱۵)، بر اساس مقادیر وزن های اتمی چنین نتیجه گیری کرد که هیدروژن مبنای ساختمانی و اصلی مواد است. بعداً، در ۱۹۲۰، ارنست رادرفورد هسته هیدروژن را به افتخار او پروتون نام گذاری کرد. پروتون جزء اصلی همۀ هسته های اتمی است. پروت در زمینۀ گازهای اتمسفری نیز مطالعه می کرد و در ۱۸۳۲، مقدار صحیح چگالی هوا را به دست آورد. انجمن سلطنتی طرح او را برای ساخت بارومتر یا فشارسنج به منزلۀ استاندارد ملی پذیرفت.
شیمی دان و فیزیک دان انگلیسی. در ۱۸۱۵، فرضیه ای را عرضه کرد که بر اساس آن، جرم اتمی نسبی هر اتم مضرب صحیح و دقیقی از جرم اتم هیدروژن است. کشف ایزوتوپ ها (اتم هایی از یک عنصر با جرم های متفاوت) در قرن ۲۰، این نظریه را باطل کرد. در ۱۸۲۷، پروت برای نخستین بار ترکیبات غذایی را به سه قسمت اصلی عمده یعنی کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین ها طبقه بندی کرد. در گلاستر شر زاده شد و در ادینبورگ، در رشته داروسازی درس خواند. در لندن به پزشکی پرداخت و آزمایشگاه شیمیایی خصوصی ای راه اندازی کرد. از ۱۸۱۳، دربارۀ «شیمی حیوانی» مطلب می نوشت و مقالاتی منتشر می کرد. با مطالعۀ فرآورده ها و ترشحات طبیعی متفاوت، متقاعد شد که همه از تجزیۀ مواد شیمیایی بافت های بدن حاصل می شوند. در ۱۸۱۸، اوره و اسید اوریکرا برای اولین بار جداسازی کرد و شش سال بعد، اسید هیدروکلریک را در شیرۀ گوارشی معده یافت. در مقاله ای که با نام مستعار منتشر کرد (۱۸۱۵)، بر اساس مقادیر وزن های اتمی چنین نتیجه گیری کرد که هیدروژن مبنای ساختمانی و اصلی مواد است. بعداً، در ۱۹۲۰، ارنست رادرفورد هسته هیدروژن را به افتخار او پروتون نام گذاری کرد. پروتون جزء اصلی همۀ هسته های اتمی است. پروت در زمینۀ گازهای اتمسفری نیز مطالعه می کرد و در ۱۸۳۲، مقدار صحیح چگالی هوا را به دست آورد. انجمن سلطنتی طرح او را برای ساخت بارومتر یا فشارسنج به منزلۀ استاندارد ملی پذیرفت.
wikijoo: پروت،_ویلیام_(۱۷۸۵ـ۱۸۵۰)