پروانه گورخری ( نام علمی: Colobura dirce ) گونه ای پروانه از خانواده پروانه های فرچه پا است که در آمریکای مرکزی و بخش شمالی آمریکای جنوبی زندگی می کند.
زیستگاه پروانه گورخری در جنگل های اولیه و ثانویه در ارتفاع میان سطح دریا و حدود ۱۴۰۰ متر است اما در ارتفاعات کمتر از ۸۰۰ متر هم دیده می شود.
درازای بال جلوی پروانه گورخری حدود ۳۳ میلی متر است.
تخم هایی که پروانه گورخری می گذارد سفیدرنگ است و در گروه های دو تا ده تایی بر روی برگ درخت گذاشته می شوند. کرم جوان پروانه از برگ گونه های درخت موردار[ ۵] تغذیه می کند و زنجیره ای از فضولات[ ۶] خود را که با ریسمان هایی ابریشمین به هم پیوسته بر روی برگ ها به جا می گذارد که این ریسمان ها از کنارهٔ برگ ها هم بیرون می زند.
پروانه های گورخری برای کسانی که به مناطق نوگرمسیری سفر کرده اند پروانه ای آشنا است. این گونه پروانه معمولاً با سر به پایین در ارتفاع دو متری بر روی تنه درختان می نشیند و از ترک های تنه شیره و رطوبت می خورد.
در صورت نزدیک شدن به پروانه گورخری، این پروانه ها در بسیاری مواقع به سمت دیگر تنه می دوند و در صورت ادامه تعقیب، دوباره به سمت اول برمی گردند و تعقیب کننده را مجبور می کنند به دور درخت بدود.
پروانه گورخری به هنگام تغذیه از فرار به صورت پرواز کردن پرهیز دارد و اگر ناچار به پرواز شود به سرعت دوباره به خوراک خود بازمی گردد.
دو زیرگونه شناسایی شده:
• C. d. dirce ( لینه، ۱۷۵۸ )
• C. d. wolcotti ( کامستاک، [ ۷] ۱۹۴۲ )
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفزیستگاه پروانه گورخری در جنگل های اولیه و ثانویه در ارتفاع میان سطح دریا و حدود ۱۴۰۰ متر است اما در ارتفاعات کمتر از ۸۰۰ متر هم دیده می شود.
درازای بال جلوی پروانه گورخری حدود ۳۳ میلی متر است.
تخم هایی که پروانه گورخری می گذارد سفیدرنگ است و در گروه های دو تا ده تایی بر روی برگ درخت گذاشته می شوند. کرم جوان پروانه از برگ گونه های درخت موردار[ ۵] تغذیه می کند و زنجیره ای از فضولات[ ۶] خود را که با ریسمان هایی ابریشمین به هم پیوسته بر روی برگ ها به جا می گذارد که این ریسمان ها از کنارهٔ برگ ها هم بیرون می زند.
پروانه های گورخری برای کسانی که به مناطق نوگرمسیری سفر کرده اند پروانه ای آشنا است. این گونه پروانه معمولاً با سر به پایین در ارتفاع دو متری بر روی تنه درختان می نشیند و از ترک های تنه شیره و رطوبت می خورد.
در صورت نزدیک شدن به پروانه گورخری، این پروانه ها در بسیاری مواقع به سمت دیگر تنه می دوند و در صورت ادامه تعقیب، دوباره به سمت اول برمی گردند و تعقیب کننده را مجبور می کنند به دور درخت بدود.
پروانه گورخری به هنگام تغذیه از فرار به صورت پرواز کردن پرهیز دارد و اگر ناچار به پرواز شود به سرعت دوباره به خوراک خود بازمی گردد.
دو زیرگونه شناسایی شده:
• C. d. dirce ( لینه، ۱۷۵۸ )
• C. d. wolcotti ( کامستاک، [ ۷] ۱۹۴۲ )
wiki: پروانه گورخری