پروانه اسکندری یا پروانه فروهر ( ۲۹ اسفند ۱۳۱۷ – ۱ آذر ۱۳۷۷ ) ، از رهبران جنبش دانشجویی و سپس حزب ملت ایران و جبهه ملی ایران بود. او نخستین زنی بود که به عضویت شورای مرکزی جبهه ملی ایران درآمد. پروانه فروهر مدیر مسئول نشریه جبهه ملی ایران بود. ۱۳۷۰–۱۳۷۷، او و همسرش، داریوش فروهر، چهره های برجسته اپوزیسیون دگرگونی خواه کشور بودند. آن ها شب ۱ آذر ۱۳۷۷ در جریان قتل های زنجیره ای ایران، فجیعانه کشته شدند.
... [مشاهده متن کامل]
پروانه اسکندری، ۲۹ اسفند ۱۳۱۷ در تهران زاده شد. تنها دوازده سال داشت که به دنبال شعار نوشتن روی دیوار سفارت شوروی در اعتراض به اشغال قفقاز، بازداشت شد. او که از طرف داران مصدق بود، سال های پس از کودتای ۲۸ مرداد در انجمن فرهنگی «آناهیتا»، که سازمان هم گام حزب ملت ایران بود، فعالیت می کرد. او که عضو حزب ملت ایران شده بود، ۱۳۳۸ بازداشت شد.
پروانه اسکندری، ۱۶ آذر ۱۳۳۹، در نخستین مراسمی که به مناسبت کشته شدن سه دانشجو دانشگاه تهران در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ برگزار شد، سخن راند و آن روز را روز دانشجو خواند. آن مراسم و آن سخنرانی، نخستین حرکت دانشجویی در ایران از ۱۳۳۲ بود. در بهمن همان سال و در پی سخنرانی دیگری در دانشگاه، بار دیگر بازداشت شد.
او همان زمان که دانشجو بود به آموزگاری نیز می پرداخت و همان سال به نمایندگی از فرهنگیان، به عضویت کمیته ۵ نفری فرهنگیان درآمد. تلاش هایش در این کمیته، بار دیگر به دستگیری اش انجامید.
پروانه اسکندری که آن سال ها یکی از محبوب ترین فعالان دانشجویی کشور، اعضای حزب ملت ایران، و جبهه ملی ایران شده بود، سوم اردیبهشت ۱۳۴۰ با هم رزم سیاسی اش، داریوش فروهر، ازدواج کرد.
پروانه فروهر که عضو کمیته استان تهران جبهه ملی بود، سخنران تظاهرات سی تیر ۱۳۴۰ بود که پس از آن از سوی نیروهای امنیتی دستگیر شد. او همان سال، به همراه چهار دانشجوی دیگر از جمله ابوالحسن بنی صدر و حسن حبیبی، به نمایندگی دانشجویان در مذاکره با علی امینی، نخست وزیر وقت، انتخاب شد. او نخستین زنی بود که به نمایندگی دانشجویان کشور انتخاب می شد.
پروانه اسکندری، ۱۳۴۱، نخستین زن نماینده در کنگره جبهه ملی بود. او از همان سال ها، نفر دوم حزب ملت ایران و زن اول جبهه ملی ایران شناخته می شد.
۱۳۴۹، او از تدریس در دبیرستان محروم شد. از ۱۳۵۶ و با آغاز انتشار پنهانی نشریه «خبرنامه جبهه ملی ایران»، پروانه فروهر مسئول آن شد. پس از انقلاب، پروانه فروهر مدیر مسئول نشریه جبهه ملی، ارگان سیاسی جبهه ملی ایران شد.
... [مشاهده متن کامل]
پروانه اسکندری، ۲۹ اسفند ۱۳۱۷ در تهران زاده شد. تنها دوازده سال داشت که به دنبال شعار نوشتن روی دیوار سفارت شوروی در اعتراض به اشغال قفقاز، بازداشت شد. او که از طرف داران مصدق بود، سال های پس از کودتای ۲۸ مرداد در انجمن فرهنگی «آناهیتا»، که سازمان هم گام حزب ملت ایران بود، فعالیت می کرد. او که عضو حزب ملت ایران شده بود، ۱۳۳۸ بازداشت شد.
پروانه اسکندری، ۱۶ آذر ۱۳۳۹، در نخستین مراسمی که به مناسبت کشته شدن سه دانشجو دانشگاه تهران در ۱۶ آذر ۱۳۳۲ برگزار شد، سخن راند و آن روز را روز دانشجو خواند. آن مراسم و آن سخنرانی، نخستین حرکت دانشجویی در ایران از ۱۳۳۲ بود. در بهمن همان سال و در پی سخنرانی دیگری در دانشگاه، بار دیگر بازداشت شد.
او همان زمان که دانشجو بود به آموزگاری نیز می پرداخت و همان سال به نمایندگی از فرهنگیان، به عضویت کمیته ۵ نفری فرهنگیان درآمد. تلاش هایش در این کمیته، بار دیگر به دستگیری اش انجامید.
پروانه اسکندری که آن سال ها یکی از محبوب ترین فعالان دانشجویی کشور، اعضای حزب ملت ایران، و جبهه ملی ایران شده بود، سوم اردیبهشت ۱۳۴۰ با هم رزم سیاسی اش، داریوش فروهر، ازدواج کرد.
پروانه فروهر که عضو کمیته استان تهران جبهه ملی بود، سخنران تظاهرات سی تیر ۱۳۴۰ بود که پس از آن از سوی نیروهای امنیتی دستگیر شد. او همان سال، به همراه چهار دانشجوی دیگر از جمله ابوالحسن بنی صدر و حسن حبیبی، به نمایندگی دانشجویان در مذاکره با علی امینی، نخست وزیر وقت، انتخاب شد. او نخستین زنی بود که به نمایندگی دانشجویان کشور انتخاب می شد.
پروانه اسکندری، ۱۳۴۱، نخستین زن نماینده در کنگره جبهه ملی بود. او از همان سال ها، نفر دوم حزب ملت ایران و زن اول جبهه ملی ایران شناخته می شد.
۱۳۴۹، او از تدریس در دبیرستان محروم شد. از ۱۳۵۶ و با آغاز انتشار پنهانی نشریه «خبرنامه جبهه ملی ایران»، پروانه فروهر مسئول آن شد. پس از انقلاب، پروانه فروهر مدیر مسئول نشریه جبهه ملی، ارگان سیاسی جبهه ملی ایران شد.
