پرواسیدن. [ پ َرْ دَ ] ( مص ) برماسیدن. پرماسیدن. لمس کردن. بسودن. بپسودن. هرچه بسازند ( بساوند؟ ): گوید بپرواسیدم. دست سودن. دست کشیدن. دست مالیدن. پساویدن. بپساویدن. مجیدن. بمجیدن. برمجیدن. ( فرهنگ اسدی نخجوانی ). مجش :
تا کجا گوهر است و بشناسم
دست سوی دگر نپرواسم.ابوشکور بلخی.
ز پرواسیدن آن نازک اندام
شکفت اندر دلم گلهای بادام.شهاب الدین ( از فرهنگ شعوری ).
|| ترسیدن. واهمه نمودن. || پرداختن. فراغ یافتن.