پرواز زیر مداری ( به انگلیسی: Sub - orbital spaceflight ) ، به آن دسته از پروازهای فضایی گفته می شود که در آنها؛ با آنکه سفینه فضایی ( یا موشک ) به فضای بیرونی می رسد، اما مسیر پرواز آن، با ورود دوباره به جو یا آن سطح گرانشی ( مثلاً سطح زمین ) که از آن راه اندازی شده، متمایل می شود به طوری که آن موشک یا جسمِ در حال پرواز یک دور مداریِ کامل را نمی پیماید.
برای مثال، مسیر یک جسم پرتاب شده از زمین که به ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری ( ۶۲ مایل ) بالاتر از سطح دریا برسد، و سپس بر زمین افتد، یک پرواز یا پرتاب فضایی زیرمداری در نظر گرفته می شود. برخی از پروازهای زیر مداریِ انجام شده برای آزمایش یک فضاپیما و وسیله های نقلیه پرتاب در راه اندازی بعدی برای پروازهای فضایی مداریِ در پیشِ رو بوده اند. وسیله های پرتاب دیگری هم هستند که تنها برای پرواز زیر مداری طراحی شده اند؛ نمونه های سرنشین دار آن ایکس - ۱۵ و اسپیس شیپ یک، و بدون سرنشین مانند موشک های بالستیک قاره پیما و موشک های ژرفاسنج هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبرای مثال، مسیر یک جسم پرتاب شده از زمین که به ارتفاع ۱۰۰ کیلومتری ( ۶۲ مایل ) بالاتر از سطح دریا برسد، و سپس بر زمین افتد، یک پرواز یا پرتاب فضایی زیرمداری در نظر گرفته می شود. برخی از پروازهای زیر مداریِ انجام شده برای آزمایش یک فضاپیما و وسیله های نقلیه پرتاب در راه اندازی بعدی برای پروازهای فضایی مداریِ در پیشِ رو بوده اند. وسیله های پرتاب دیگری هم هستند که تنها برای پرواز زیر مداری طراحی شده اند؛ نمونه های سرنشین دار آن ایکس - ۱۵ و اسپیس شیپ یک، و بدون سرنشین مانند موشک های بالستیک قاره پیما و موشک های ژرفاسنج هستند.
wiki: پرواز زیر مداری