پرهای پروازی

پرهای پروازی ( Pennae volatus ) [ ۱] شاه پرها ( پرهای قلمی ) ، بلند، سفت، شکل نامتقارن، اما دارای تقارن جفتی روی بال یا دم پرنده هستند. آنهایی که روی بال ها هستند شاهپرهای بال ( remiges, مفرد آن remex ) نامیده می شوند، در حالی که در دم، شاهپرهای دم ( rectrices، مفرد آن rectrix ) نامیده می شوند. وظیفه اصلی پرهای پروازی کمک به تولید نیروی رانش و بالابرنده است و در نتیجه امکان پرواز را فراهم می کند. پرهای پروازی برخی از پرندگان کارکردهای بیشتری را انجام می دهند که معمولاً با نمایش های سرزمینی، مراسم جفت یابی یا روش های تغذیه مرتبط است. در برخی از گونه ها، این پرها به ستون های بلند خودنمایی تبدیل شده اند که در نمایش های معاشقه دیداری استفاده می شوند، در حالی که در برخی دیگر در طول پروازهای نمایشی صدا ایجاد می کنند. دندانه های ریز در لبه جلویی شاهپرهای بال به جغدها کمک می کند تا بی صدا پرواز کنند ( و در نتیجه با موفقیت بیشتری شکار می کنند ) ، در حالی که دندانه های بسیار سفت دارکوب ها در شاهپرهای دم به آنها کمک می کند تا در برابر تنه های درختان، در حالی که بر درختان چکش می زنند، مقاوم شوند. حتی پرندگان بدون پرواز هم هنوز پرهای پروازی خود را حفظ می کنند، هرچند گاهی به شکل های اساسی تغییر یافته اند.
شاهپرهای بال بر اساس جایگاه آنها در امتداد بال به شاهپرهای اولیه و شاهپرهای ثانویه تقسیم می شوند. به طور معمول ۱۱ شاهپراولی ها ( شاهپرهای اولیه ) به دست متصل هستند ( ۶ مورد به مچ و پنج مورد به انگشتان ) اما بیرونی ترین شاهپراولی به نام remicle اغلب ابتدایی است یا وجود ندارد. برخی از پرندگان، به ویژه فلامینگوها، کشیم ها و لک لک ها، هفت شاهپراولی متصل به متاکارپوس و در مجموع ۱۲ شاهپر بال دارند. شاهپردومی ها ( شاهپرهای ثانویه ) به استخوان ساعد متصل می شوند. شاهپر ثانویه پنجم ( که از مفصل مچ به سوی داخل شماره گذاری می شود ) در گذشته در برخی گونه ها وجود ندارد، اما دیدگاه مدرن این دیاستاتاکسی این است که بین شاهپر ثانویه چهارم و پنجم فاصله وجود دارد. شاهپرسومیها که روی قسمت مجاور براکیوم رشد می کنند، شاهپر واقعی در نظر گرفته نمی شوند. [ ۲] [ ۳] [ ۴] [ ۵] [ ۶] [ ۷]
پرریزی پرهای پرواز می تواند مشکلات جدی را برای پرندگان ایجاد کند، زیرا می تواند توانایی پرواز آنها را آشفته سازد. گونه های مختلف راهبردهای متفاوتی را برای مقابله با این موضوع ایجاد کرده اند، از پرریزی همه پرهای پرواز خود به یکباره ( و در نتیجه بی پرواز شدن برای مدتی به نسبت کوتاه ) تا گسترش پرریزی در یک دوره چندساله.