پرنس، جَزایِر (Princes\' Islands)
(به ترکی: قزل آدالَر) مجموعه ای از نُه جزیره در دریای مرمره، در شمال ترکیه، به فاصلۀ حدود ۲۰کیلومتری جنوب شرقی استانبول. بیوک آدا و هیبلی آدا بزرگ ترین آن ها به شمار می روند و زیبایی بکر آن ها شهرت دارد؛ رفت و آمد در این جزایر با اسب صورت می گیرد. گردشگری صنعت اصلی و در حال توسعۀ این جزایر است. در دوران بیزانس چندین صومعه و دیر در این جزایر ساخته شد، اما ترک های عثمانی توجه چندانی به آن ها نداشتند. در اوایل قرن ۱۹، جزایر کوچک به استراحتگاه دیپلمات های خارجی ، و پناهگاه اقلیت های یونانی، ارمنی و غیره تبدیل شدند. با تأسیس جمهوری نوین ترکیه در دهۀ ۱۹۲۰، جزایر مزبور به تفریحگاه تابستانی ترک ها تبدیل شدند. بیوک آدا، جزیرۀ اصلی پرنس، بزرگ ترین و پرجمعیت ترین جزیره، با جوامع یونانی و ارمنی از قرن ۱۹ است. هیبلی آدا (کالکیتیس قدیم)، در مجاورت آن، در گذشته منبع اصلی مس به شمار می رفت و در دورۀ عثمانی به شهرک ارمنی های پروتستان تبدیل شد. در ۱۹۲۲، بیوک آدا و هیبلی آدا به مراکز گردشگری تبدیل شدند. جاذبه های گردشگری آن عبارت اند از بورغازآدا و کنالی آدا، که برای صخره های سرخ فامش به جزیرۀ حِنا نیز معروف است. جزیرۀ نامسکونی سیوری آدا، که سگ های ولگرد استانبول را در آن رها کردند (۱۹۱۱) و جزیرۀ یاسی آدا، که دارای زندان فوق امنیتی است، از دیگر جزایر کوچک آن ها به شمار می روند؛ سفیر بریتانیا، که یاسی آدا را خریده بود (۱۸۵۷)، قلعه ای در آن ساخت.
(به ترکی: قزل آدالَر) مجموعه ای از نُه جزیره در دریای مرمره، در شمال ترکیه، به فاصلۀ حدود ۲۰کیلومتری جنوب شرقی استانبول. بیوک آدا و هیبلی آدا بزرگ ترین آن ها به شمار می روند و زیبایی بکر آن ها شهرت دارد؛ رفت و آمد در این جزایر با اسب صورت می گیرد. گردشگری صنعت اصلی و در حال توسعۀ این جزایر است. در دوران بیزانس چندین صومعه و دیر در این جزایر ساخته شد، اما ترک های عثمانی توجه چندانی به آن ها نداشتند. در اوایل قرن ۱۹، جزایر کوچک به استراحتگاه دیپلمات های خارجی ، و پناهگاه اقلیت های یونانی، ارمنی و غیره تبدیل شدند. با تأسیس جمهوری نوین ترکیه در دهۀ ۱۹۲۰، جزایر مزبور به تفریحگاه تابستانی ترک ها تبدیل شدند. بیوک آدا، جزیرۀ اصلی پرنس، بزرگ ترین و پرجمعیت ترین جزیره، با جوامع یونانی و ارمنی از قرن ۱۹ است. هیبلی آدا (کالکیتیس قدیم)، در مجاورت آن، در گذشته منبع اصلی مس به شمار می رفت و در دورۀ عثمانی به شهرک ارمنی های پروتستان تبدیل شد. در ۱۹۲۲، بیوک آدا و هیبلی آدا به مراکز گردشگری تبدیل شدند. جاذبه های گردشگری آن عبارت اند از بورغازآدا و کنالی آدا، که برای صخره های سرخ فامش به جزیرۀ حِنا نیز معروف است. جزیرۀ نامسکونی سیوری آدا، که سگ های ولگرد استانبول را در آن رها کردند (۱۹۱۱) و جزیرۀ یاسی آدا، که دارای زندان فوق امنیتی است، از دیگر جزایر کوچک آن ها به شمار می روند؛ سفیر بریتانیا، که یاسی آدا را خریده بود (۱۸۵۷)، قلعه ای در آن ساخت.
wikijoo: پرنس،_جزایر