پرنس

/perans/

برابر پارسی: شاهزاده

معنی انگلیسی:
prince

لغت نامه دهخدا

پرنس. [ پْرَ / پ ِ رَ ] ( فرانسوی ، اِ ) شاهزاده. || شاه.

فرهنگ فارسی

شاه، شاهزاده، ملکزاده، شاهپور
شاهزاده شاه

فرهنگ معین

(پِ رَ ) [ فر. ] (اِ. ) شاهزاده .

فرهنگ عمید

شاهزاده.

دانشنامه آزاد فارسی

پِرَنْس (Prince)
عنوان سلطنتی یا نجیب زادگی. در روم باستان و ایتالیای قرون وسطا از این عنوان برای برخی از مقام ها استفاده می شد، مانند پرینسپس سناتوس (به لاتین به معنی رئیس سنا). از این رو، به تدریج آن را برای دارندۀ بالاترین رتبه ها، یا دارندۀ منصب و قدرتِ بالا به کار بردند. این عنوان شاید به معنای مقام سلطنت یا فرمانروای کشور نیز باشد. امپراتورهای روم از اوگوستوس به بعد این عنوان را به کار بردند. این عنوان را در فرانسۀ قرن ۱۵م به پسران پادشاه می دادند و در انگلستان از دورۀ هنری هفتم۷ باب شد. در آلمان بین فورست۸ (پادشاه) و پرینتس۹، که یکی از افراد خانواده سلطنتی۱۰ بود، تمایز قایل شدند. در انگلستان نیز به ولیعهد انگلستان پرنس آو ویلز۱۱ می گویند.

جدول کلمات

شاه, شاهزاده, شاهپور

پیشنهاد کاربران

شاهپور
شاپور.
شاهپسر.
همانند پری
پرنس:نام نگین اصل انگشتر

بپرس