پرنده نگری

پرنده نگری گونه ای سرگرمی است که مربوط به دیدن و بررسی پرندگان در طبیعت می شود. پرنده نگری بخشی از فعالیت بوم گردی ( اکوتوریسم ) به شمار می آید. در ایران روز ۲۵ آبان برای این روز اختصاص یافته است.
فعال ترین فصل های سال برای پرنده نگری در منطقه گرمسیری به هنگام کوچ بهاره و کوچ پائیزه پرندگان است. در این فصول می توان بیشترین گونه های پرنده را دید زیرا آن گونه پرنده هایی که در منطقه ویژه ای آشیانه نمی سازند، در این فصل ها از شمال به جنوب کوچ می کنند و در میان دسته پرندگان مهاجر دیده می شوند.
تعداد پرنده نگرهای دنیا پیاپی رو به افزایش است، تا حدی که در کشورهای انگلیس و آلمان برابر طرفداران فوتبال، پرنده نگر وجود دارد. در ایران نیز روز به روز بر شمار دوستداران پرندگان و پرنده نگری افزوده می شود.
پرنده نگری جزو هیچ یک از شاخه های علوم محسوب نمی شود و یک پرنده نگر در زمره محققان به شمار نمی رود. بلکه پرنده نگری یکی از زیر شاخه های اکوتوریسم یا طبیعت گردی است. پرنده شناس ها بسیار جزیی تر از پرنده نگرها به پرندگان نگاه می کنند و تنها هدف های مطالعاتی و پژوهشی را دنبال می کنند. در حالی که پرند نگری لذت بردن، تجربه کسب کردن و آموختن از دنیای پر رمز و راز پرندگان است و پرنده نگرها برای کسب لذت بیشتر، از جزیی نگری پرهیز می کنند. [ ۱]
• اصول پرنده نگری در جنگل:
بر روی زمین به دنبال پرنده ها باشید.
شاخه های کوتاه یا بوته های کوتاه می توانند محل زندگی بعضی از پرنده های کوچک باشند.
سایه بان درختان می توانند محل مناسبی برای پیدا کردن پرنده هایی باشند که در حال استراحت هستند.
• اصول پرنده نگری در نقاط مرطوب:
سر شاخه ی درختان را به خوبی نگاه کنید.
کنار رودخانه ها می توانید پرنده هایی که برای خوردن آب می آیند را پیدا کنید.
• اصول پرنده نگری در ساحل:
کنار آب می توانید به سادگی پرنده هایی که برای قدم زدن آمده اند را پیدا کنید.
ممکن است پرنده هایی را پیدا کنید که بر روی صخره های کنار ساحل مشغول پرآرایی باشند.
از بهترین سامان های پرنده نگری در ایران می توان از مرداب انزلی، جزیره قشم، دریاچه ارومیه و شبه جزیره میان کاله را نام برد.