پرمکر

لغت نامه دهخدا

پرمکر. [ پ ُ م َ ] ( ص مرکب ) پرحیله.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پر حیله پر فن .

فرهنگ عمید

۱. پرحیله، پرفریب.
۲. پرچاره.

پیشنهاد کاربران

بپرس