پرمهه

لغت نامه دهخدا

پرمهه. [ پ ِ م َ هََ / هَِ ] ( اِ ) پِرمه. تأخیر و کاهلی کردن در کارها. ( برهان ).

پیشنهاد کاربران

پ مکسور. م مفتوح. ه مفتوح. . ه آخر ساکن مثل کسره ترمه.
یعنی تعلل کردن. . کندکارکردن. . دیرکردن. . سنگین کار کردن. .
از واژه های متروک در برخی روستاهای فارس در محل شهر باستانی استخر.

بپرس