پرملال

لغت نامه دهخدا

پرملال. [ پ ُ م َ ] ( ص مرکب ) که بسیار بستوه آرد.

( صفت ) که ملال و گرفتگی بسیار آرد که بسیار بستوه آرد .

آنچه باعث دل تنگی و رنج و اندوه بسیار شود.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید