پرمرغی

پرمرغی شدن ( به انگلیسی: Hen feathering ) بروز یک ویژگی ژنتیکی در مرغان اهلی است. نرهای مبتلا به این عارضه، دارای پرهای ماده مانند هستند، اگرچه در غیر این صورت، همانند نرها هستند و مانند نرها پاسخ می دهند.
پرمرغی در خروس ها یکی از ویژگی های معمولی در نژاد سبرایت بانتام است، نژادی که در حدود سال ۱۸۱۰ مطابق با نیت پدیدآورندهٔ آن، سر جان ساندرز سبرایت، پایه گذاری شد.
دوشکلی جنسی در پوشش پرها در پرندگان بسیار رایج است، [ ۱] به ویژه در قرقاولان که در آن نرها بزرگ تر هستند و در میان سایر تفاوت های ریخت شناسی، پرهای روشن تر و رنگارنگ تر از ماده ها دارند. [ ۲]
اوایل ثابت شده بود که پرمرغی یک صفت است که توسط یک ژن غالب اتوزومی ساده کنترل می شود که بیان آن محدود به جنس نر است. [ ۳] [ ۴] [ ۵]
نماد ژنتیکی پیشنهاد شده توسط FB Hutt در سال ۱۹۵۸ برای تعیین این ژن غالب اتوزومی Hf ( بعد از "پر مرغی" ) [ ۶] بود که توسط سایر ژنتیک دانان پذیرفته شد. [ ۷] هر دو نر Hf/Hf هموزیگوت و Hf/hf هتروزیگوت از نوع پرمرغی هستند، در حالی که hf/hf از نوع پردار معمولی هستند. این در حالی است که حاملان ماده ژن Hf را نمی توان شناسایی کرد مگر اینکه به آزمایشات نتاج مراجعه کنند.
تلاش برای نشان دادن پیوند ژنتیکی به چندین جایگاه شناخته شده ناموفق بوده است. [ ۴]
پرمرغی در خروس ها خود را نشان نمی دهد مگر اینکه پرها تحت هجوم هورمون های جنسی ایجاد شوند. چه این هورمون از بیضه های خود نر باشد و چه از تزریق تستوسترون، تأثیر روی پرمرغی شدن دقیقاً یکسان است. [ ۶] [ ۸] [ ۹] [ ۱۰]
جوجه های هر دو جنس پس از برداشتن گناد، پرهای نرمانند پیدا می کنند. به طور دقیق، آنها یک پر خنثی با پرهای بلند مانند پوشش پرهای نر ایجاد می کنند، زیرا هورمون تخمدان نیز برای ایجاد پرهای زنانه ضروری است. [ ۶]
به خوبی شناخته شده است که برخی از استروژن های اصلی از آندروژن ها مشتق می شوند. آندروستندیون به استرون تبدیل می شود، در حالی که تستوسترون از طریق عمل آنزیم آروماتاز به استرادیول تبدیل می شود؛ بنابراین این آنزیم نقش مهمی در بیوسنتز استروژن دارد.