پرمایون

لغت نامه دهخدا

پرمایون. [ پ َ ] ( اِخ ) آن ماده گاو بود که فریدون را شیر میداد و پرورد. ( فرهنگ اسدی ).
مهرگان آمد جشن ملک اَفریدونا
آن کجا گاو نکو بودش پرمایونا.

دقیقی.

و رجوع به پرمایه و برمایون شود.

= پرمایه

پرمایون یک اسطلاح انگلیسی می باشد به معنی افتخار