پرفلوئورواکتانوئیک اسید

پرفلوئورواکتانوئیک اسید ( به انگلیسی: Perfluorooctanoic acid ) با فرمول شیمیایی C۸HF۱۵O۲ و سرواژهٔ PFOA یک ترکیب شیمیایی با شناسه پاب کم ۹۵۵۴ است. که جرم مولی آن ۴۱۴٫۰۷ g/mol می باشد. حالت فیزیکی این ماده در دمای اتاق، جامد سفید رنگ است.
شرکت تری ام ( که در آن زمان با نام تولیدی و معدن کاری مینه سوتا شناخته می شد ) سال ۱۹۴۷ تولید PFOA را با روش فلوئوراسیون الکتروشیمیایی آغازکرد. از سال ۱۹۵۱، شرکت دوپون PFOA را از تری ام خریداری کرد تا آن را در ساخت فلوئوروپلیمرهای خاص که با نام تجاری تفلون شناخته می شود به کار گیرد. شرکت دوپون در مستندات داخلی خود نام C8 را برای نام بردن از این ماده به کار می برد.
در پاییز سال ۲۰۰۰، وکیلی به نام رابرت بیلوت از وکلای اصلی شرکت تافت استتینیوس و هالیستر، توانست از دادگاه حکمی بگیرد که دوپون را مجبور می کرد تا تمام اسناد مربوط به PFOA را به اشتراک بگذارد. این اسناد در مجموع ۱۱۰٫۰۰۰ فایل می شدند که، مطالعات محرمانه و گزارش هایی را در بر می گرفت که دانشمندان دوپون در دهه ها انجام داده بودند. در سال ۱۹۹۳، دوپون متوجه شد که «PFOA باعث ایجاد تومورهای سرطانی بیضه، پانکراس و کبد در حیوانات آزمایشگاهی می شود» و شرکت شروع به بررسی جایگزین هایی برای آن کرد. با این حال، از آنجایی که محصولات تولید شده با PFOA بخش جدایی ناپذیری از درآمد دوپون یعنی یک میلیارد دلار سود سالانه بود تصمیم گرفتند به استفاده از PFOA ادامه دهند. [ ۶] بیلوت متوجه شد که «تری ام و دوپون برای بیش از چهار دهه مطالعات پزشکی مخفیانه ای را در مورد PFOA انجام داده اند» و از سال ۱۹۶۱ دوپونت از هپاتومگالی در موش های تغذیه شده با PFOA آگاه بوده است. [ ۶] [ ۷] [ ۸]
در پایان، پژوهش های بیشتر نشان داد که PFOA چندین پیامد منفی سلامتی در موش هایی که در معرض این ماده شیمیایی قرار گرفته بودند داشته است. قرار گرفتن در معرض PFOA در این موش ها منجر به تغییر بیان ژنی شد که به ایجاد بافت چربی انجامید که باعث شد موش های با درجان گوناگون به هیپرکلسترولمی ( کلسترول بالا ) دچار شوند. پیامدهای بیماری برخاسته از PFOA در موش ها با ژنوتیپ های گوناگون بسیار متفاوت بود. همچنین، موش های ماده در تمام ژنوتیپ ها به طور قابل توجهی نرخ بالاتری از هیپرکلسترولمی داشتند. [ ۹]
بیلوت نشان داد که دوپون چگونه از دهه ۱۹۸۰ آگاهانه آبهای رودخانه ها را با PFOA در پارکرسبورگ، ویرجینیای غربی آلوده کرده است. [ ۱۰] در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، پژوهشگران سمیت PFOA را بررسی کردند. [ ۱۱]