پرغامس

لغت نامه دهخدا

پرغامس. [ پ ِ م ُ ] ( اِخ ) پرگام. پرگاما . پرغامه. برغمه ( موضع عروسی ). پرغه. شهری قدیم به آسیای صغیر واقع بر ساحل رود کائیک که اکنون پرغاما گویند و آن بمائه سوم ق.م.پایتخت حکومتی بود و یکی از کلیساهای هفتگانه در آنجا بنا شده و یوحنای حواری آنرا کرسی الشیطان میخواندزیرا معلمین کاذب بسیاری در آنجا بودند که مردم را بضلالت می انداختند. و آنرا عظمت و جلالت و ثروت بسیار بود و اهالی آن مدعیند که قبر انتیپاس و محل کنیسه ای که شاگردان در آنجا برای خواندن رساله یوحنا جمع شدند معین توانند کرد ( ؟ ) و مولد جالینوس حکیم در این شهر بود و او نخستین کس است که ثابت کرد شرائین تنها حامل خون هستند نه خون و هوا چنانکه متقدمان می پنداشتند. جمعیت آن 20 تا 30 هزار تن است. و این شهر راکتابخانه ای بود دارای 200000 مجلد که کلیوپترا آنرابر کتابخانه اسکندریه افزود. نام پارشمن [ در لاتینی پرگامن ] از اسم این شهر مأخوذ است. و آنرا آثاری کهن مانند نمایشگاه و معبد زئوس میباشد. رجوع به قاموس کتاب مقدس و قاموس الاعلام و لاروس شود. و نیز پرغامس ( پرگام ) نام قلعه شهر «تروا»ست که اغلب من باب تسمیه کل به اسم جزء بر خود شهر اطلاق گردیده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس