پرشکر

پرشکر ؛ که از شکر پر باشد. که پر از شکر باشد :
گر نمکدان پرشکر خواهی مپرس
تلخیی کآن شکّرستان میکند.
سعدی.
کام جان پرشکر از شعر چو قند تو بود
بیت معمور ادب طبع بلند تو بود.
ملک الشعراء بهار.