پرشرم

لغت نامه دهخدا

پرشرم. [ پ ُ ش َ ] ( ص مرکب ) پرآزرم. بسیارحیا :
بیاورد آزادتن دایه ای
یکی پاک و پرشرم و پرمایه ای.

دیدم همه طپان و بی آرام و شوخ چشم
او باز آرمیده و پرشرم و کش خرام.

سوزنی.

( صفت ) پر آزرم پر حیا .

پرآزرم، باحیا.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید