پرش طول یکی از رشته های دو و میدانی است که در آن ورزشکار باید با انجام دورخیز و سپس با یک گام پرش خود را انجام بدهدمحوطهٔ دورخیز که به باند دورخیز نیز موسوم است باید حداقل داراى طولى به مسافت ۴۰ متر و در صورت امکان ۴۵ متر باشد. عرض باند دورخیز حداقل ۲۲/۱ متر و حداکثر ۲۵/۱ متر است که با دو خط به عرض ۵ سانتى متر و به رنگ سفید مشخص مى شود. . این رشته از سال ۱۸۹۶ برای مردان و از سال ۱۹۴۸ برای زنان وارد بازی های المپیک تابستانی شده است رکوردالمپیکی این ماده دراختیارباب بیمون با8مترو90سانتی متراست که درالمپیک 1968مکزیکوسیتی به ثبت رسیده است
در سطح پیشرفته، ورزشکار روی سطحی صاف شروع به دویدن می کنند و آخرین گام خود را پیش از خط گذاشته و پرش خود را انجام می دهند. در صورتی که گام ورزشکار از خط خطا بگذرد پرش خطا محسوب شده و رکوردی ثبت نمی شود. برای تشخیص این موضوع از مقداری پلاستی سین ( خمیری چرب و شکل پذیر ) پس از خط خطا استفاده می کنند. ورزشکار می تواند از هر نقطه ای پیش از خط خطا پرش خود را آغاز کند ولی طول پرش را از پایان خط خطا تا نزدیکترین نقطه ای که بدن ورزشکار به زمین شنی اصابت کرده محاسبه می کنند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سطح پیشرفته، ورزشکار روی سطحی صاف شروع به دویدن می کنند و آخرین گام خود را پیش از خط گذاشته و پرش خود را انجام می دهند. در صورتی که گام ورزشکار از خط خطا بگذرد پرش خطا محسوب شده و رکوردی ثبت نمی شود. برای تشخیص این موضوع از مقداری پلاستی سین ( خمیری چرب و شکل پذیر ) پس از خط خطا استفاده می کنند. ورزشکار می تواند از هر نقطه ای پیش از خط خطا پرش خود را آغاز کند ولی طول پرش را از پایان خط خطا تا نزدیکترین نقطه ای که بدن ورزشکار به زمین شنی اصابت کرده محاسبه می کنند.
wiki: پرش طول