پرسون

اگر اندکی ژرف تر این واژه را نگاه کنیم، آنگاه شاید به این قضاوت و نتیجه گیری معقول و منطقی برسیم که از دو کلمه به شکل زیر ساخته شده : per با تلفظ پِِر در زبان قوم ماد معادل پُر در زبان قوم پارس و son با تلفظ زون معادل زان به معنای دانستن و دانش. لذا این کلمه ی ترکیبی در ایران باستان به معنای پُر دانستن یا دانستنِ زیاد از حد یا دانا و خردمند بوده.
طرف به اصطلاح عام و خاص اینقدر چیزدان یا مالامال از دانش و هنر است که انگار دانستنی و هنرنمائی از لبه ی کاسه یا جام معرفتی و هنری اش از راه دهان و به کمک زبان و دستان اش به بیرون میریزد و جاری میشود.
و با تلفظ پیرزون یا پیرزان به معنای دانای پیر، پیر دَیر، مجرب، متخصص، کاردان و کار کشته یا استاد کارست.
کارل گوستاو یونگ روانشناس تحلیلی سویسی آنرا به پرسونا ( persona ) تبدیل نموده و به همان معنای قدیمی ماسک یا نقاب شخصی بکار برده.