پرسل ادوارد

دانشنامه آزاد فارسی

پرسِل، اِدوارد (۱۹۱۲ـ۱۹۹۷)(Purcell, Edward)
فیزیک دان امریکایی. با فلیکس بلوخ به سبب دستیابی به روش تشدید مغناطیسی هسته ای (NMR) برای اندازه گیری خواص مغناطیسی هسته های اتمی در جامدات و مایعات، به جایزۀ نوبل فیزیک ۱۹۵۲ دست یافت. این روش بر این واقعیت استوار است که هر هستۀ مغناطیسی وقتی در میدان مغناطیسی قرار می گیرد، تابشی با بسامد رادیویی خاصی را براثر تشدید جذب می کند. اندازه گیری جذب تابش اطلاعاتی از خواص هسته و محیط مولکولی آن به دست می دهد. امروزه این روش به صورت ابزار پُرتوان تحلیل در شیمی به کار می رود. پرسل با ادامۀ کاربرد تشدید مغناطیسی هسته در طراحی و ساخت تلسکوپ رادیویی نیز مشارکت داشت. در نجوم، برای نخستین بار گسیل میکروموج از هیدروژن خنثی را آشکارسازی کرد که با طول موج ۲۱ سانتی متر از فضای بین ستاره ای به زمین می رسد. این کشف نقشه برداری از بخش بزرگی از کهکشان راه شیری و محاسبۀ دما و حرکت گاز موجود در فضای بین ستاره ای را امکان پذیر ساخت. در ۱۹۳۳، پرسل از دانشگاه پردو در رشتۀ مهندسی برق فارغ التحصیل شد. دانشنامۀ دکتری خود را در ۱۹۳۸ از هاروارد گرفت و یک سال در هنرستان فنی کارلسروهۀ آلمان در رشتۀ فیزیک به تحقیق پرداخت. در ۱۹۴۹، استاد فیزیک دانشگاه هاروارد شد. از ۱۹۴۱ تا ۱۹۴۵ و در جنگ جهانی دوم، در آزمایشگاه های تابشِ مؤسسۀ فناوری ماساچوست برای توسعۀ رادارها مشغول کار بود. در ۱۹۷۹، به مدال ملی علوم امریکا دست یافت.

پیشنهاد کاربران

بپرس