پرستندگی

/parastandegi/

لغت نامه دهخدا

پرستندگی. [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ ] ( حامص ) عبادت. عبودیت. || خدمت. خادمی. خدمتکاری :
نباید ز شاهان پرستندگی
نجوید کس از تاجور بندگی.

فردوسی.

۱- عبادت عبودیت . ۲- خدمت خدمتکاری خادمی .

(پَ رَ تَ دِ ) (حامص . ) ۱ - پرستش ، عبودیت . ۲ - خدمت ، خدمتکاری .

۱. بندگی.
۲. عبادت.
۳. [قدیمی] خدمتکاری.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید