پرستنده مرد

لغت نامه دهخدا

پرستنده مرد. [ پ َ رَ ت َ دَ / دِ م َ ] ( اِ مرکب ) عابد. زاهد. متعبد :
پرستنده مرد اندرآمد ز کوه
شدند اندر آن آگهی همگروه.
فردوسی.
ز لهراسپ شاه آن پرستنده مرد
که ترکان بکشتندش اندر نبرد.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) عابد زاهد متعبد .

پیشنهاد کاربران

بپرس