پرستن

لغت نامه دهخدا

پرستن. [ پْرِ / پ ِ رِ ت ُ ] ( اِخ ) شهری به انگلستان کرسی کنت نشین لانکاستر. داری 118000 تن سکنه و پلی بر رود ریبل و کارخانه های ریسندگی پنبه. شکست اسکاتلندیان بدست کرمول ( 1648 م. ) بدانجا بود.

فرهنگ فارسی

شهری بانگلستان

پیشنهاد کاربران

پَرُستن ( فَرُّستن ) : بال و پر داشتن ؛ عظمت داشتن؛ پرانیدن؛ درشکوه بودن؛ خوش پر و بال و ( در کنایه ) خوش خط و خال بودن!
فرّستمان : سازماندهی هوایی - فضایی
پَرُّنانت : مائده؛ روزی؛ طعام آسمانی؛ خوراک و هدیه الهی

بپرس