پرستشگر. [ پ َ رَ ت ِ گ َ ] ( ص مرکب ) عابد. پرستنده. || خادم. چاکر. پرستنده : ترا صدهزاران پرستشگرندکه از وی [ ابن یامین ] در آن کار چابکترند.شمسی ( یوسف و زلیخا ).