پرستشکده

لغت نامه دهخدا

پرستشکده. [ پ َ رَ ت ِ ک َ دَ / دِ] ( اِ مرکب ) عبادتگاه. پرستشگاه. معبد :
پرستشکده گشت از ایشان بهشت
ببست اندرو دیو را زردهشت.

دقیقی.

و ولف این کلمه را پرستشکده با ذال منقوط آورده است.

( اسم ) عبادتگاه معبد جای عبادت جای پرستش . جایگاه پرستش پرستشکده پرستشگه

جای پرستش و عبادت، پرستشگاه: پرستشکده گشت زان سان که پشت / ببست اندر او دیو را زردهشت (دقیقی: ۵۲ ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید