پرستار اسکراب ( به انگلیسی: scrub nurse ) ، یکی از اعضای تیم جراحی است که:
• محیط جراحی و حوزهٔ عمل را به طور استریل آماده و حفظ می کند.
• وسایلی مانند: کلمپ، سوزن گیر، نخ، گاز و … را به جراح یا سایر اعضاء تیم جراحی می دهد.
• با به کارگیری اکارتورها، دید بهتری از موضع جراحی را برای جراح فراهم می کند. [ ۱] [ ۲]
وظایف فرد اسکراب ( دست شسته ) در حوزهٔ استریل و در ارتباط مستقیم با جراح است. جراح، کمک جراح و فرد اسکراب که در حوزهٔ استریل فعالیت دارند، قبل از شروع عمل، باید بامحلول های ضد عفونی کننده و تکنیک های شست و شوی موجود، دست ها و بازوهای خود را به دقت بشویند و گان و دستکش جراحی به تن کنند. [ ۳]
در برابر لباسهایی که مدت ها پرستارها نیاز داشتند، جراحان تا قرن بیستم هیچ نوع لباس مخصوصی نداشتند. روش های جراحی در یک اتاق عملیاتی انجام می شد. جراح برای محافظت از لباس شخصی خود در برابر لکه های خون، لباس مخصوص پرستارها می پوشید. با ابزار و وسایل غیر استریل کار می کردند. در مقابل مفهوم جراحی که امروزه به عنوان یک حرفه ای که بر پاکیزگی تأکید دارد، تا در اوایل قرن بیستم، علامت یک جراح خوب و موفق، مقدار لکه های خون و مایعات بر روی لباس هایش بود. اهمیت لباس به عنوان نشانه طبقهٔ یک جامعه، در جامعه مهم بود و فرآیندهای پیشگیری از انتقال عفونت، موضوع بحث در این حرفه بود. در سال ۱۹۱۸ جراحان استفاده از ماسک پنبه را در جراحی شروع کردند. با این حال، این امر نه تنها برای محافظت از بیمار در مقابل عفونت داخل عمل، بلکه برای محافظت از جراح از بیماری های بیمار است. تقریباً در همان زمان، کارکنان اتاق عمل با استفاده از دستکش های لاستیکی سنگین برای محافظت از دستان خود، هنگام تمیز کردن اتاق و تجهیزات، استفاده می کردند. در دهه ۱۹۴۰، پیشرفت های آنتی سپسی جراحی ( که اکنون روش آسپتیک نامیده می شود ) و علت عفونت زخم، باعث شد تا پرده های ضدعفونی کننده و لباس های مورد استفاده برای اتاق عمل استفاده شود. ابزار، لوازم و پانسمان با قرار گرفتن در معرض هر دو بخار با فشار بالا یا اتیلن اکسید به طور معمول توسط دستگاه استرلیزه استریل شدند. در اصل، لباس پوشیدن در اتاق عمل سفید بود تا تأکید بر پاکیزگی داشته باشند. با این حال، ترکیبی از چراغ های عمل روشن و یک محیط کاملاً سفید، موجب ایجاد فشار چشم برای جراح و کارکنان شد. در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ اکثر بیمارستان ها لباس سفیدی اتاق عامل را به نفع سایه های مختلف سبز رها کردند، که محیطی با کنتراست بالا را کاهش می داد، خستگی چشم را کاهش می داد، و چشمان قرمز روشن قرمز کمتر آشکار شد. تا دهه ۱۹۷۰، لباس جراحی تا حد زیادی به حالت مدرن رسیده بود - پیراهن جاوید بافت کوتاه و آستین کوتاه و شلوار جین یا لباس کوتاه آستین بلند، ساخته شده از پنبه سبز یا ترکیب پنبه / پلی استر. بیش از این پوشیدن کت و شلوار یا مصنوعی نساجی ماسک، پارچه یا لباس مصنوعی جراحی، دستکش لاتکس، و کفش حمایت از کفش بسته. [ ۴] این یکنواخت به دلیل رنگ آن در اصل «سبزی جراحی» شناخته شده بود، اما به نام «اسکراب» نامیده شد، زیرا در یک محیط «پوشیده شده» پوشیده شده بود. پوشیدن هر لباسی در بسیاری از اتاق های عمل ممنوع است مانند تیشرت، اگر زیر اسکراب را پوشانده باشد. با توجه به اینکه اسکراب ها برای ارتقاء یک محیط تمیز طراحی شده اند، تصور می شود پوشیدن لباس های خارجی باعث ایجاد بیماری های ناخواسته می شود. تقریباً تمام پرسنل مراقبت از بیمار در بیمارستان های ایالات متحده در حالی که وظیفه دارند، بعضی از انواع اسکراب ها را می پوشند، مانند برخی از کارکنان در دفاتر، دندانپزشکی و ادارات دامپزشکی. پزشکان در ایالات متحده ممکن است لباس های خود را با یک کت سفید پوشانده باشند به غیر از جراحی. کارکنان پشتیبانی مانند نگهبانان و کارکنان واحد همچنین در بعضی از مراکز اسکراب پوشانده می شوند. هنگامی که پزشک عمل جراحی انجام نمی دهد، اسکراب به طور معمول تحت کت سفید پوشیده می شود. در انگلستان اعتماد بیمارستانی سیاست های سختی برای لباس دارند و بسیاری از این افراد به دلیل عدم توجه به کنترل عفونت، استفاده از لباس پزشکی برای کارکنان را به طور خاص ممنوع کردهاند. این بدان معناست که چندین بیمارستان در سراسر انگلستان برای خانوارها، مخصوصاً در ادارات حوادث و اورژانس، انتخاب کرده اند. اسکراب ها بعضی اوقات به عنوان لباس های زندان در ایالات متحده و کشورهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. امروزه هر لباس پزشکی که شامل یک پیراهن کوتاه و آستین کوتاه و شلوار است، به عنوان «اسکراب» شناخته می شود. اسکراب ها همچنین ممکن است شامل یک ژاکت بلند و آستین بلند با کمربند و دستبند دستکش، شناخته شده به عنوان «ژاکت گرم». رنگ ها و الگوهای اسکراب هایی که در عمل جراحی پوشانده می شوند تقریباً همیشه رنگ خاکستری روشن، خاکستری سبز، آبی روشن یا تیره، سبز - آبی رنگ هستند. اسکراب های غیر جراحی در انواع مختلفی از رنگ ها و الگوهای مختلف قرار می گیرند، از لباس های رسمی و سفارشی ساخته می شوند، چه در شرکت های تجاری یکپارچه مانند جاوید بافت و چه در خانه، با استفاده از الگوهای چاپ شده موجود در بازار موجود است. بعضی از بیمارستان ها از رنگ اسکراب استفاده می کنند تا تمایز بین بخش های مراقبت از بیمار ( یعنی جراحی، کارشناسان و تکنسین های اتاق عمل، اورژانس و غیره ) یا بین پرسنل مجاز مراقبت از بیمار ( پرستاران، تکنسین های رادیولوژیک، متخصصین تنفسی و فیزیوتراپی و غیره ) کارکنان مراقبت ( به عنوان مثال، غذاخوری، کارکنان واحدها و بخش هاو غیره ) . بیمارستان ها همچنین ممکن است این عمل را برای تمایز اعضای غیرکاربردی / بازدیدکنندگان مانند لباس همراه بیمار گسترش دهند. طرح های چاپ شده سفارشی که شامل شخصیت های کارتونی و چاپ های شاد هستند، در بخش های مختلف کودکان متخصص اطفال، ادارات دامپزشکی، کلینیک های دندانپزشکی و بیمارستان های کودکان رایج هستند و در طول سال های مختلف می توان از شخصیت های کارتونی مختلف چاپ کرد. برخی از خدمات مراقبت های حاد یا بیمارستان های بزرگ نیز قوانین آرام در مورد سایش ناخالصی های اسکراب در واحدهای غیر جراحی دارند و دیگر فقط کلاسیک های جاوید بافت نیست، بلکه کارخانه جاوید بافت در حال حاضر در بسیاری از سبک ها و مدل های جدید و الگوهای جدید با توجه به سلیقه های مختلف در حال تولید می باشد. صنعت اسکراب، بسیار شبیه لباس پوشیدن مادران، برای گزینه های بسیار محدود مد استفاده می شود. در واقع، اسکراب به طور کلی جعبه شکل و بیمار بود؛ اغلب با انتخاب های طراحی محدود. در طول ۱۰ سال گذشته، صنعت اسکراب توجه خاصی به ترجیحات فردی متخصصان پزشکی داشته و طرح های شیک و منحصر به فرد طراحی کرده اند. تمیز کردن اسکراب جراحی به طور کلی توسط کاربر انجام نمی شود. با توجه به نگرانی در مورد مسائل مربوط به شستشوی خانه و مشکلات شستشوی این اسکراب ها معمولاً بیمارستان هستند و به علت محدودیت های شستشوی و استریل، لباس های اسکراب یکبار مصرف در بازار معرفی شدند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف• محیط جراحی و حوزهٔ عمل را به طور استریل آماده و حفظ می کند.
• وسایلی مانند: کلمپ، سوزن گیر، نخ، گاز و … را به جراح یا سایر اعضاء تیم جراحی می دهد.
• با به کارگیری اکارتورها، دید بهتری از موضع جراحی را برای جراح فراهم می کند. [ ۱] [ ۲]
وظایف فرد اسکراب ( دست شسته ) در حوزهٔ استریل و در ارتباط مستقیم با جراح است. جراح، کمک جراح و فرد اسکراب که در حوزهٔ استریل فعالیت دارند، قبل از شروع عمل، باید بامحلول های ضد عفونی کننده و تکنیک های شست و شوی موجود، دست ها و بازوهای خود را به دقت بشویند و گان و دستکش جراحی به تن کنند. [ ۳]
در برابر لباسهایی که مدت ها پرستارها نیاز داشتند، جراحان تا قرن بیستم هیچ نوع لباس مخصوصی نداشتند. روش های جراحی در یک اتاق عملیاتی انجام می شد. جراح برای محافظت از لباس شخصی خود در برابر لکه های خون، لباس مخصوص پرستارها می پوشید. با ابزار و وسایل غیر استریل کار می کردند. در مقابل مفهوم جراحی که امروزه به عنوان یک حرفه ای که بر پاکیزگی تأکید دارد، تا در اوایل قرن بیستم، علامت یک جراح خوب و موفق، مقدار لکه های خون و مایعات بر روی لباس هایش بود. اهمیت لباس به عنوان نشانه طبقهٔ یک جامعه، در جامعه مهم بود و فرآیندهای پیشگیری از انتقال عفونت، موضوع بحث در این حرفه بود. در سال ۱۹۱۸ جراحان استفاده از ماسک پنبه را در جراحی شروع کردند. با این حال، این امر نه تنها برای محافظت از بیمار در مقابل عفونت داخل عمل، بلکه برای محافظت از جراح از بیماری های بیمار است. تقریباً در همان زمان، کارکنان اتاق عمل با استفاده از دستکش های لاستیکی سنگین برای محافظت از دستان خود، هنگام تمیز کردن اتاق و تجهیزات، استفاده می کردند. در دهه ۱۹۴۰، پیشرفت های آنتی سپسی جراحی ( که اکنون روش آسپتیک نامیده می شود ) و علت عفونت زخم، باعث شد تا پرده های ضدعفونی کننده و لباس های مورد استفاده برای اتاق عمل استفاده شود. ابزار، لوازم و پانسمان با قرار گرفتن در معرض هر دو بخار با فشار بالا یا اتیلن اکسید به طور معمول توسط دستگاه استرلیزه استریل شدند. در اصل، لباس پوشیدن در اتاق عمل سفید بود تا تأکید بر پاکیزگی داشته باشند. با این حال، ترکیبی از چراغ های عمل روشن و یک محیط کاملاً سفید، موجب ایجاد فشار چشم برای جراح و کارکنان شد. در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ اکثر بیمارستان ها لباس سفیدی اتاق عامل را به نفع سایه های مختلف سبز رها کردند، که محیطی با کنتراست بالا را کاهش می داد، خستگی چشم را کاهش می داد، و چشمان قرمز روشن قرمز کمتر آشکار شد. تا دهه ۱۹۷۰، لباس جراحی تا حد زیادی به حالت مدرن رسیده بود - پیراهن جاوید بافت کوتاه و آستین کوتاه و شلوار جین یا لباس کوتاه آستین بلند، ساخته شده از پنبه سبز یا ترکیب پنبه / پلی استر. بیش از این پوشیدن کت و شلوار یا مصنوعی نساجی ماسک، پارچه یا لباس مصنوعی جراحی، دستکش لاتکس، و کفش حمایت از کفش بسته. [ ۴] این یکنواخت به دلیل رنگ آن در اصل «سبزی جراحی» شناخته شده بود، اما به نام «اسکراب» نامیده شد، زیرا در یک محیط «پوشیده شده» پوشیده شده بود. پوشیدن هر لباسی در بسیاری از اتاق های عمل ممنوع است مانند تیشرت، اگر زیر اسکراب را پوشانده باشد. با توجه به اینکه اسکراب ها برای ارتقاء یک محیط تمیز طراحی شده اند، تصور می شود پوشیدن لباس های خارجی باعث ایجاد بیماری های ناخواسته می شود. تقریباً تمام پرسنل مراقبت از بیمار در بیمارستان های ایالات متحده در حالی که وظیفه دارند، بعضی از انواع اسکراب ها را می پوشند، مانند برخی از کارکنان در دفاتر، دندانپزشکی و ادارات دامپزشکی. پزشکان در ایالات متحده ممکن است لباس های خود را با یک کت سفید پوشانده باشند به غیر از جراحی. کارکنان پشتیبانی مانند نگهبانان و کارکنان واحد همچنین در بعضی از مراکز اسکراب پوشانده می شوند. هنگامی که پزشک عمل جراحی انجام نمی دهد، اسکراب به طور معمول تحت کت سفید پوشیده می شود. در انگلستان اعتماد بیمارستانی سیاست های سختی برای لباس دارند و بسیاری از این افراد به دلیل عدم توجه به کنترل عفونت، استفاده از لباس پزشکی برای کارکنان را به طور خاص ممنوع کردهاند. این بدان معناست که چندین بیمارستان در سراسر انگلستان برای خانوارها، مخصوصاً در ادارات حوادث و اورژانس، انتخاب کرده اند. اسکراب ها بعضی اوقات به عنوان لباس های زندان در ایالات متحده و کشورهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرند. امروزه هر لباس پزشکی که شامل یک پیراهن کوتاه و آستین کوتاه و شلوار است، به عنوان «اسکراب» شناخته می شود. اسکراب ها همچنین ممکن است شامل یک ژاکت بلند و آستین بلند با کمربند و دستبند دستکش، شناخته شده به عنوان «ژاکت گرم». رنگ ها و الگوهای اسکراب هایی که در عمل جراحی پوشانده می شوند تقریباً همیشه رنگ خاکستری روشن، خاکستری سبز، آبی روشن یا تیره، سبز - آبی رنگ هستند. اسکراب های غیر جراحی در انواع مختلفی از رنگ ها و الگوهای مختلف قرار می گیرند، از لباس های رسمی و سفارشی ساخته می شوند، چه در شرکت های تجاری یکپارچه مانند جاوید بافت و چه در خانه، با استفاده از الگوهای چاپ شده موجود در بازار موجود است. بعضی از بیمارستان ها از رنگ اسکراب استفاده می کنند تا تمایز بین بخش های مراقبت از بیمار ( یعنی جراحی، کارشناسان و تکنسین های اتاق عمل، اورژانس و غیره ) یا بین پرسنل مجاز مراقبت از بیمار ( پرستاران، تکنسین های رادیولوژیک، متخصصین تنفسی و فیزیوتراپی و غیره ) کارکنان مراقبت ( به عنوان مثال، غذاخوری، کارکنان واحدها و بخش هاو غیره ) . بیمارستان ها همچنین ممکن است این عمل را برای تمایز اعضای غیرکاربردی / بازدیدکنندگان مانند لباس همراه بیمار گسترش دهند. طرح های چاپ شده سفارشی که شامل شخصیت های کارتونی و چاپ های شاد هستند، در بخش های مختلف کودکان متخصص اطفال، ادارات دامپزشکی، کلینیک های دندانپزشکی و بیمارستان های کودکان رایج هستند و در طول سال های مختلف می توان از شخصیت های کارتونی مختلف چاپ کرد. برخی از خدمات مراقبت های حاد یا بیمارستان های بزرگ نیز قوانین آرام در مورد سایش ناخالصی های اسکراب در واحدهای غیر جراحی دارند و دیگر فقط کلاسیک های جاوید بافت نیست، بلکه کارخانه جاوید بافت در حال حاضر در بسیاری از سبک ها و مدل های جدید و الگوهای جدید با توجه به سلیقه های مختلف در حال تولید می باشد. صنعت اسکراب، بسیار شبیه لباس پوشیدن مادران، برای گزینه های بسیار محدود مد استفاده می شود. در واقع، اسکراب به طور کلی جعبه شکل و بیمار بود؛ اغلب با انتخاب های طراحی محدود. در طول ۱۰ سال گذشته، صنعت اسکراب توجه خاصی به ترجیحات فردی متخصصان پزشکی داشته و طرح های شیک و منحصر به فرد طراحی کرده اند. تمیز کردن اسکراب جراحی به طور کلی توسط کاربر انجام نمی شود. با توجه به نگرانی در مورد مسائل مربوط به شستشوی خانه و مشکلات شستشوی این اسکراب ها معمولاً بیمارستان هستند و به علت محدودیت های شستشوی و استریل، لباس های اسکراب یکبار مصرف در بازار معرفی شدند. [ ۵]
wiki: پرستار اسکراب