پرده شناس

لغت نامه دهخدا

پرده شناس. [ پ َ دَ / دِ ش ِ ] ( نف مرکب ) کنایه از مطرب و رامشگر و نوازنده و موسیقی دان :
پرده شناسان بنوا در شگرف
پرده نشینان بوفا در شگرف.

نظامی.

|| کنایه از عارف وصاحب فهم و فراست. ( برهان ).

( اسم ) ۱- رامشگر نوازنده مطرب موسیقیدان . ۲- عارف صاحب فهم و فراست.

( ~. ش ِ ) (اِ. ص . ) ۱ - نوازنده ، موسیقی دان . ۲ - عارف .

۱. مطرب، نوازنده، رامشگر: پرده شناسان به نوا در شگرف / پرده نشینان به وفا در شگرف (نظامی۱: ۳۲ ).
۲. موسیقی دان.

مطرب, نوازنده, رامشگر, موسیقی دان

نوازنده