پردرد و دود

لغت نامه دهخدا

پردرد و دود. [ پ ُ دَ دُ ] ( ص مرکب ) پرداغ و درد :
گنه یکسر افکند سوی جهود
تن خویش را کرد پردرد و دود.
فردوسی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) پراندوه

پیشنهاد کاربران

بپرس