پرداخت کاری ( به انگلیسی: lapping ) یا لیسه کاری یا لیسه زنی یک فرایند تکمیل کاری یا پرداخت سطح سایشی است که در آن ذرات ریز ساینده بر روی یک ماده نرم، به نام پوشش ( Lap ) ، نشانده یا ریخته می شوند. جنس لپ می تواند از پارچه تا چدن یا مس متغیر باشد، اما همیشه باید از ماده ای که قرار است پرداخت شود نرم تر بوده و فقط به عنوان نگهدارنده ذرات ساینده سخت عمل کند. از فرایند پرداخت کاری هم برای پرداخت فلزات و هم پرداخت غیر فلزات استفاده می شود. [ ۱]
با مالش لیسه شارژ شده با ذرات ساینده بر روی سطح، ذرات ساینده مقادیر بسیار کمی از ماده ای که قرار است صیقل داده شود را برمی دارند. در نتیجه ذرات ساینده عمل برش را انجام داده و سطح لپ خورده نمی شود، چرا که ذرات ساینده به جای حرکت بر روی سطح آن به داخل آن فرومی روند. این پدیده در هر کجایی که دو سطح در حضور یک ماده ساینده ریز به هم مالش داده شوند، اتفاق می افتد؛ ماده نرم تر لپ را تشکیل داده و ماده سخت تر دچار سایش می شود. [ ۱]
با این فرایند می توان قطعاتی که قبلاً سنگ خورده اند را برای پرداخت نهایی از ۵ تا ۲۰ میکرون براده برداری کرد و سطح بسیار صیقلی به دست آورد. در این روش، تنش های سطحی قطعه از بین می رود ولی احتمال نفوذ مواد ساینده در سطح قطعه وجود دارد.
• پرداخت کاری تخت یک طرفه
• پرداخت کاری دوطرفه موازی
• پرداخت کاری استوانه ای داخلی و خارجی
اصول اجرای عملیات پرداخت کاری به این ترتیب است که ابتدا روی قطعه کار و صفحهٔ گرد دواری که صفحه پرداخت کاری نامیده می شود را آب مواد ساینده، با دانه بندی خیلی ظریف ( ذرات نمره ۲۰۰ تا ۶۰۰ ) به همراه روغن یا نفت یا مواد متناسب دیگر قبل از شروع کار به وسیلهٔ قلم مو مالیده یا ریخته می شود.
در پرداخت کاری تخت یک طرفه، قطعه کار روی سنگ گردان قرار داده می شود و برای تأمین فشار وزنه ای روی آن قرار می گیرد. برای آنک قطعه به همراه سنگ نچرخد قطعه کار را درون حلقه هایی مهار می کنند. این حلقه ها که به آن ها قفسه می گویند، حرکت دورانی خارج از مرکز داشته و قطعه را در راستای شعاعی روی سنگ حرکت می دهد. این ماشین می تواند چند قطعه را به طور همزمان پرداخت کاری کند. دوغاب هم به همراه ذرات سایندهٔ موجود در آن، به صورت قشری مایع بین سطوح کار و ابزار پرداخت کاری قرار گرفته و به تدریج براده های ریزی از قطعه کار برمی دارد، در اثر تغییر جهت مداوم حرکت لغزشی ذرات، از حرکت غلطکی یکنواخت دانه ها ممانعت بعمل آمده و در نتیجهٔ جلوگیری کردن از چرخش ذرات مزبور، از دو طرف سطوح لغزشی عملی مشابه شابر زنی را اجرا می کنند. نیروی فشاری مورد نیاز بین سطوح تماس نیز بوسیلهٔ یک وزنه تأمین می شود که البته ممکن است بجای وزنه از سیلندرهای اعمال فشار نیز استفاده شود. سرعت محیطی مناسب پرداخت کاری در حدود ۱۰ تا ۲۰ متر بر دقیقه می باشد که برای حصول پرداخت بسیار عالیتر لازم است از مقدار سرعت محیطی کاسته شود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبا مالش لیسه شارژ شده با ذرات ساینده بر روی سطح، ذرات ساینده مقادیر بسیار کمی از ماده ای که قرار است صیقل داده شود را برمی دارند. در نتیجه ذرات ساینده عمل برش را انجام داده و سطح لپ خورده نمی شود، چرا که ذرات ساینده به جای حرکت بر روی سطح آن به داخل آن فرومی روند. این پدیده در هر کجایی که دو سطح در حضور یک ماده ساینده ریز به هم مالش داده شوند، اتفاق می افتد؛ ماده نرم تر لپ را تشکیل داده و ماده سخت تر دچار سایش می شود. [ ۱]
با این فرایند می توان قطعاتی که قبلاً سنگ خورده اند را برای پرداخت نهایی از ۵ تا ۲۰ میکرون براده برداری کرد و سطح بسیار صیقلی به دست آورد. در این روش، تنش های سطحی قطعه از بین می رود ولی احتمال نفوذ مواد ساینده در سطح قطعه وجود دارد.
• پرداخت کاری تخت یک طرفه
• پرداخت کاری دوطرفه موازی
• پرداخت کاری استوانه ای داخلی و خارجی
اصول اجرای عملیات پرداخت کاری به این ترتیب است که ابتدا روی قطعه کار و صفحهٔ گرد دواری که صفحه پرداخت کاری نامیده می شود را آب مواد ساینده، با دانه بندی خیلی ظریف ( ذرات نمره ۲۰۰ تا ۶۰۰ ) به همراه روغن یا نفت یا مواد متناسب دیگر قبل از شروع کار به وسیلهٔ قلم مو مالیده یا ریخته می شود.
در پرداخت کاری تخت یک طرفه، قطعه کار روی سنگ گردان قرار داده می شود و برای تأمین فشار وزنه ای روی آن قرار می گیرد. برای آنک قطعه به همراه سنگ نچرخد قطعه کار را درون حلقه هایی مهار می کنند. این حلقه ها که به آن ها قفسه می گویند، حرکت دورانی خارج از مرکز داشته و قطعه را در راستای شعاعی روی سنگ حرکت می دهد. این ماشین می تواند چند قطعه را به طور همزمان پرداخت کاری کند. دوغاب هم به همراه ذرات سایندهٔ موجود در آن، به صورت قشری مایع بین سطوح کار و ابزار پرداخت کاری قرار گرفته و به تدریج براده های ریزی از قطعه کار برمی دارد، در اثر تغییر جهت مداوم حرکت لغزشی ذرات، از حرکت غلطکی یکنواخت دانه ها ممانعت بعمل آمده و در نتیجهٔ جلوگیری کردن از چرخش ذرات مزبور، از دو طرف سطوح لغزشی عملی مشابه شابر زنی را اجرا می کنند. نیروی فشاری مورد نیاز بین سطوح تماس نیز بوسیلهٔ یک وزنه تأمین می شود که البته ممکن است بجای وزنه از سیلندرهای اعمال فشار نیز استفاده شود. سرعت محیطی مناسب پرداخت کاری در حدود ۱۰ تا ۲۰ متر بر دقیقه می باشد که برای حصول پرداخت بسیار عالیتر لازم است از مقدار سرعت محیطی کاسته شود.
wiki: پرداخت کاری