پرتوی یونی

پرتو یونی ( به انگلیسی  : ion beam ) نوعی پرتو ذرات باردار است که از یون تشکیل شده است. پرتوهای یونی کاربردهای زیادی در تولید لوازم الکترونیکی ( عمدتاً کاشت یون ) و سایر صنایع دارند. منابع پرتوهای یونی متنوعی وجود دارد که برخی از   آن ها ، رانشگرهای بخار جیوه ای اند؛ که توسط ناسا در دهه 1960 توسعه یافتند. رایج ترین پرتوهای یونی از یون های تک بار هستند.
چگالی جریان یون به طور معمول بر حسب mA/cm^2 و انرژی یون بر حسب eV اندازه گیری می شود. استفاده از eV برای تبدیل بین ولتاژ و انرژی، به ویژه در هنگام برخورد با پرتوهای یونی تک بار، و همچنین تبدیل بین انرژی و دما ( 1eV = 11600k ) راحت است.