پرتوه

معنی انگلیسی:

floodlight, ray

لغت نامه دهخدا

پرتوه. [ پ َ ت َ وَ / وِ ] ( اِ ) تیر پرتابی. ( شعوری ج 1 ص 249 ).

( اسم ) خطوط باریکی که از تابیدن نور پیدا میشود .

(پَ تُ وَ یا وِ ) (اِ. ) خطوط باریکی که از تابیدن نور پیدا می شود.

تیر پرتابی.
پارت، پهلو.
شعاع ها یا خط های باریکی که از تابش نور پیدا شود.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید