پرتونگاری

پَرتونِگاری[ ۱] یا رادیوگرافی ( به فرانسوی: Radiographie ) شیوه بررسی بدن با تاباندن پرتوهای ایکس بر آن و تولید تصویرهایی بر روی کلیشه یا پرده های حساس را گویند.
پرتونگارها یا رادیوگراف ها که به آن ها «رونتگنوگراف» هم می گویند، و پس از کشف پرتوهای ایکس ( اشعه ایکس ) ، توسط «ویلهلم رونتگن» مشهور شدند، توسط انتقال اشعه ایکس از میان بدن بیمار به یک دستگاه ضبط کننده و سپس تبدیل آن به یک تصویر برای تشخیص، پدید می آیند. در اصل و در حال حاضر هنوز هم به طور معمول، تصویرها بر فیلم های آغشته به نقره یا اشباع شده با آن ثبت می شوند. در رادیوگرافی نوع «فیلم. اسکرین» ( فیلم - - صفحه ) یک لامپ اشعه ایکس، تولید یک بیم یا پرتو از اشعه ایکس می کند که بیمار با آن هدف قرار داده می شود. پرتوهای ایکس از طریق بدن بیمار عبور کرده و به منظور کاهش پراکندگی و صدای اضافی ( نویز ) از آنها، فیلتره می شوند و سپس بر روی فیلمی به صورت نامرئی ظاهر می شوند، که با یک صفحه از نور ساطع شده از فسفرهایی که در کاست ال. تی light - tight cassette نگه داشته می شود، برخورد می کنند. سپس فیلم به صورت شیمیایی ظاهر می شود و یک تصویر بر روی فیلم به نظر می رسد. در حال حاضر رادیوگرافی دیجیتالی یا DR جایگزین رادیوگرافی فیلم - اسکرین شده است. در دیجیتال رادیوگرافی، اشعهٔ ایکس به یک سطح از حسگرها ( سنسورها ) برخورد می کند که بعد از تبدیل به سیگنال هایی که تولیدکننده اطلاعات دیجیتال هستند به یک تصویر در روی صفحه نمایش کامپیوتر تبدیل می شود. رادیوگرافی ساده تنها تصویر با کیفیت در دسترس، در طول ۵۰ سال اول استفاده از رادیولوژی بوده و هنوز هم به علت دسترسی وسیع، و سرعت و هزینه نسبتاً پایین آن، اولین مطالعه دستور داده شده ( تجویز شده ) در ارزیابی از ریه ها، قلب و اسکلت است.

پرتونگاری (radiography)
رشته ای علمی برای تولید تصویر روی فیلم عکاسی یا صفحۀ فلوئورسان، با استفاده از تابش، به ویژه با پرتو ایکس. پرتو ایکس، بسته به ماهیت، چگالی و ضخامت ماده، در آن نفوذ می کند و در نتیجه، سایه ای از ماده روی فیلم عکاسی می اندازد. حاصل این عمل رادیوگراف است. در پزشکی، برای بررسی استخوان ها و بافت ها؛ و در صنعت، برای بررسی مواد جامد به فراوانی از پرتونگاری استفاده می کنند. بازرسی درزهای جوشکاری شده در خطوط لوله از آن جمله است.