پَرتو دِلْتا (delta ray)
در فیزیک، هر الکترونِ اتمی که بر اثر پس زنیِ ذراتِ بارداری که با فشار از درونِ ماده گذر می کنند، انرژی کافی برای بیرون راندن ده ها الکترون اتم های دیگر را در طول مسیرش کسب کرده است. ذرۀ بارداری که موجبِ پدیدارشدنِ پرتوهای دلتا می شود، به نسبت بزرگ است و همانند ذرۀ آلفا، متشکل از دو پروتون و دو نوترون است، اما امکان دارد الکترونِ پُرسرعتی باشد. این ذره که در درون ماده به کُندی می گراید، براثر یونش، هزاران الکترون را به خارج شدن از اتم ها وا می دارد و موجبِ جنب وجوشی در الکترون ها و یون هایِ مثبت می شود که قابل آشکارسازی است. الکترون های جدا شده معمولاً به حدی کم انرژی اند که نمی توانند موجب یونشِ دیگری شوند، امّا انرژیِ به نسبت فراوانی به صورت دوره ای به الکترونی که تقریباً رو در رو با مسیر تصادم ذرۀ یونندۀ اولیه است، منتقل می شود. این الکترون های پُرانرژی موجب یونِشِ ثانویه می شوند و آن ها را پرتوهای دلتا می دانند. در لایۀ حساسِ ظاهرشدۀ عکاسی، که در آن ذراتِ به شدت یونیده رَدهای فشرده ای از خود برجای می گذارند، پرتوهای دلتا به صورت راه های باریکِ سیخ سیخ یا شاخه شاخه نمایان می شوند. اصطلاح پرتو دلتا را نخستین بار، فیزیک دان بریتانیایی، تامسون، به کاربرد. این اصطلاح گاه به هر ذرۀ پس زده ای که موجب یونِشِ ثانویه شود، اطلاق می شود.
در فیزیک، هر الکترونِ اتمی که بر اثر پس زنیِ ذراتِ بارداری که با فشار از درونِ ماده گذر می کنند، انرژی کافی برای بیرون راندن ده ها الکترون اتم های دیگر را در طول مسیرش کسب کرده است. ذرۀ بارداری که موجبِ پدیدارشدنِ پرتوهای دلتا می شود، به نسبت بزرگ است و همانند ذرۀ آلفا، متشکل از دو پروتون و دو نوترون است، اما امکان دارد الکترونِ پُرسرعتی باشد. این ذره که در درون ماده به کُندی می گراید، براثر یونش، هزاران الکترون را به خارج شدن از اتم ها وا می دارد و موجبِ جنب وجوشی در الکترون ها و یون هایِ مثبت می شود که قابل آشکارسازی است. الکترون های جدا شده معمولاً به حدی کم انرژی اند که نمی توانند موجب یونشِ دیگری شوند، امّا انرژیِ به نسبت فراوانی به صورت دوره ای به الکترونی که تقریباً رو در رو با مسیر تصادم ذرۀ یونندۀ اولیه است، منتقل می شود. این الکترون های پُرانرژی موجب یونِشِ ثانویه می شوند و آن ها را پرتوهای دلتا می دانند. در لایۀ حساسِ ظاهرشدۀ عکاسی، که در آن ذراتِ به شدت یونیده رَدهای فشرده ای از خود برجای می گذارند، پرتوهای دلتا به صورت راه های باریکِ سیخ سیخ یا شاخه شاخه نمایان می شوند. اصطلاح پرتو دلتا را نخستین بار، فیزیک دان بریتانیایی، تامسون، به کاربرد. این اصطلاح گاه به هر ذرۀ پس زده ای که موجب یونِشِ ثانویه شود، اطلاق می شود.
wikijoo: پرتو_دلتا