پرتو ایزوتوپ (radioisotope)
(یا: ایزوتوپ پرتوزا) در فیزیک، شکل پرتوزای طبیعی یا مصنوعی یک عنصر. بسیاری از پرتوایزوتوپ ها را با بمباران نوترونی عناصر پایدار در قلب راکتورهای هسته ای تولید می کنند (← شکافت). تابش های گسیل شده از پرتو ایزوتوپ ها به آسانی قابل آشکارسازی اند و به همین سبب، از پرتوایزوتوپ ها به منزلۀ ردیاب استفاده می کنند. گاهی این تابش ها به عمق مواد نفوذ می کنند و عوارض بسیاری در مادۀ زنده ایجاد می کنند. جهش ژنتیکی از آن جمله است. بسیاری از ایزوتوپ های طبیعی که جرم اتمی نسبی آن ها کمتر از ۲۰۸ است، پرتوزا نیستند. ایزوتوپ هایی با جرم اتمی ۲۱۰ و بیشتر معمولاً پرتوزایند. پرتوایزوتوپ ها در پزشکی کاربردهای بسیار دارند. پرتو درمانی و روبش پرتوایزوتوپی از آن جمله است. پزشکی هسته ای کاربرد پرتوایزوتوپ ها در تشخیص، پژوهش، و درمان بیماری هاست.
(یا: ایزوتوپ پرتوزا) در فیزیک، شکل پرتوزای طبیعی یا مصنوعی یک عنصر. بسیاری از پرتوایزوتوپ ها را با بمباران نوترونی عناصر پایدار در قلب راکتورهای هسته ای تولید می کنند (← شکافت). تابش های گسیل شده از پرتو ایزوتوپ ها به آسانی قابل آشکارسازی اند و به همین سبب، از پرتوایزوتوپ ها به منزلۀ ردیاب استفاده می کنند. گاهی این تابش ها به عمق مواد نفوذ می کنند و عوارض بسیاری در مادۀ زنده ایجاد می کنند. جهش ژنتیکی از آن جمله است. بسیاری از ایزوتوپ های طبیعی که جرم اتمی نسبی آن ها کمتر از ۲۰۸ است، پرتوزا نیستند. ایزوتوپ هایی با جرم اتمی ۲۱۰ و بیشتر معمولاً پرتوزایند. پرتوایزوتوپ ها در پزشکی کاربردهای بسیار دارند. پرتو درمانی و روبش پرتوایزوتوپی از آن جمله است. پزشکی هسته ای کاربرد پرتوایزوتوپ ها در تشخیص، پژوهش، و درمان بیماری هاست.
wikijoo: پرتو_ایزوتوپ